• info@thermida.com
  • Δευτέρα-Τρίτη-Τετάρτη-Παρασκευή:12.30 εως 20.30 |Πέμπτη:09.00 εως 17.00

Monthly Archives: Ιανουάριος 2022

Categories Έλεγχος Βάρους/Απώλεια λίπους

Πώς να πετύχετε τον στόχο για απώλεια βάρους το 2017

Οι περισσότεροι από εμάς θα θέσουμε νέους στόχους για την υγεία μας για το νέο έτος, όπως να χάσουμε βάρος, να σταματήσουμε το κάπνισμα ή να πίνουμε λιγότερο. Όμως η στατιστική δείχνει οτι μόνο το 10% από εμάς τα καταφέρνει. Έτσι, για να αυξηθούν οι πιθανότητες επιτυχίας θα ήταν καλό να σπάσουμε την απόφασή μας σε μικρότερους στόχους  που να είναι συγκεκριμένοι, μετρήσιμοι και με βάση το χρόνο.

Αν προσπαθούμε να χάσουμε βάρος, δεν είναι αρκετό να κολλήσουμε μια εικόνα ενός μοντέλου στο ψυγείο μας ή να φαντασιωνόμαστε ότι είμαστε πιο αδύνατοι, αλλά να κατακτήσουμε κάθε βήμα-στόχο σιγα σιγά, αντιμετωπίζοντας την πραγματικότητα κάθε φορά.

Top 10 συμβουλές ρύθμισης στόχου με στόχο την απώλεια βάρους

1. Δημιουργήστε ένα στόχο. Οι πιθανότητες της επιτυχίας σας είναι μεγαλύτερες  όταν διοχετεύετε ενέργεια στην  αλλαγή  μόνο μιας  πτυχής της συμπεριφοράς σας (π.χ θα μειώσω την κστανάλωση γλυκών)

2. Μην περιμένετε μέχρι την παραμονή της Πρωτοχρονιάς για να σκεφτείτε  το στόχο σας, αλλά αντίθετα πάρτε  κάποιο χρόνο πριν  και σκεφτείτε  τι πραγματικά θέλετε να επιτύχετε. (π.χ απώλεια βάρους)

3. Αποφύγετε τους προηγούμενους στόχους. Η απόφαση να επανεξετάσετε  ένα τελευταίο στόχο σας θέτει σε κίνδυνο απόρριψης και  απογοήτευσης.  (π.χ διακοπή καπνίσματος)

4. Μην τρέχετε με το πλήθος, με κίνδυνο να θέσετε συνηθισμένους στόχους. Αντ 'αυτού σκεφτείτε τι πραγματικά θέλετε από τη ζωή.

5. Σπάστε το στόχο σας σε μια σειρά από βήματα, δίνοντας έμφαση στη δημιουργία υπο-στόχων που είναι συγκεκριμένoι, μετρήσιμοι  και βασίζονται στο χρόνο.

6. Πείτε στους φίλους και την οικογένειά σας για τους στόχους σας. Είσαι πιο πιθανό να πάρετε υποστήριξη και να αποφύγετε την αποτυχία.

7. Υπενθυμίστε στον εαυτό σας τακτικά  τα οφέλη που συνδέονται με την επίτευξη των στόχων σας, δημιουργώντας μια λίστα ελέγχου για το πώς η ζωή θα ήταν καλύτερη από τη στιγμή που θα λάβετε τη βοήθεια σας.

8. Δώστε στον εαυτό σας μια μικρή ανταμοιβή κάθε φορά που θα επιτευχθεί μια υπο-στόχο, διατηρώντας έτσι το κίνητρο και την αίσθηση της προόδου. (π.χ ένα ελευθερο γεύμα)

9. Κάντε τα σχέδιά σας και τη συγκεκριμένη πρόοδο, κρατώντας ένα χειρόγραφο ημερολόγιο, συμπληρώνοντας ένα υπολογιστικό φύλλο υπολογιστή ή καλύπτωντας ένα πίνακα ανακοινώσεων με γραφήματα ή εικόνες.

10. Περιμένετε να επανέλθετε στις παλιές σας συνήθειες μέρα με τη μέρα. Αντιμετωπίστε κάθε αποτυχία ως μια προσωρινή οπισθοδρόμηση και όχι ένα λόγο να εγκαταλείψετε εντελώς.

Categories ΓΛΥΚΑ

Φοινικωτά, ένα κυπριακό γλυκό χωρίς ενοχές

Για τη γέμιση:

400γρ φοινίκια ψιλοκομμένα χωρίς κουκούτσια

1 ποτήρι αμύγδαλα

1κ.σ. ζάχαρη

1κ.σ. κανέλα

2κ.σ. βούτυρο φυτικό

1 ποτήρι ανθόνερο

Για τη ζύμη:

4κ.σ. βούτυρο φυτικό

1 φλιτζ. ζάχαρη

2 αυγά

½ ποτήρι γάλα

1 ½ κουταλάκι μπείκινγκ πάουτερ

4 ½ -5 ποτήρια αλεύρι  που φουσκώνει μόνο του

2 ασπράδια κτυπημένα στο μπλέντερ

1 ½ -1 ¾ ποτηριού αμύγδαλα αρκετά λεπτο αλεσμένα

1 ½ κουταλάκι κανέλα

Ετοιμάζετε τη γέμιση ως εξής: 

Ρίχνετε σε μέτρια κατσαρόλα όλα τα υλικά της γέμισης και τα βάζετε στην αρχή σε δυνατή φωτιά. Μόλις κοχλάσουν τη χαμηλώνετε και ανακατεύετε διαρκώς μέχρι να μαλακώσουν τα φοινίκια, να απορροφηθεί το ανθόνερο και να γίνει μίγμα αφράτο. Κατεβάζετε τη  κατσαρόλα από τη φωτιά, αδειάζετε το μίγμα με τα φοινίκια σε δοχείο και το αφήνετε να κρυώσει λίγο μέχρι να ετοιμάσετε τη ζύμη.

Για τη Ζύμη:

χτυπάτε καλά το βούτυρο, μετά προσθέτετε κατά σειρά τη ζάχαρη, τα αυγά και το γάλα. Ρίχνετε το μπείκινγκ  πάουτερ και 4 ποτήρια από το αλεύρι και ζυμώνετε καλά με το χέρι. Μετά βάζετε ακόμα λίγο λίγο αλεύρι μέχρι να γίνει η ζύμη αφράτη. Πλάθετε τη ζύμη σε μικρές πιτούλες και τυλίγετε μέσα τη γέμιση. Ακολούθως ενώνετε σε πιάτο βαθουλό τα αμύγδαλα, τη ζάχαρη και την κανέλα. Κτυπάτε τα ασπράδια στο μίξερ όχι όμως να γίνουν μαρέγκα και με πινέλο αλείφετε το ασπράδι στα φοινικωτά. Κατόπιν τυλίγετε ένα –ένα τα φοινικωτά στο πιάτο με τα αμύγδαλα και την κανέλα. Τοποθετείτε τα φοινικωτά σε ταψί και τα ψήνετε σε μέτριο και ήδη προθερμασμένο φούρνο για περίπου 20-35 λεπτά.

Περίπου βγαίνουν 54-55 φοινικωτά.

Categories Έλεγχος Βάρους/Απώλεια λίπους

Ο χριστουγεννιάτικος δεκάλογος της διατροφής

Αν κλείσουμε τα μάτια και φανταστούμε τα Χριστούγεννα σίγουρα η καρδιά μας πλημμυρίζει ζεστασιά. Στα αυτιά μας ηχούν χαρμόσυνες μελωδίες, νιώθουμε τις μυρωδιές των εορταστικών τραπεζιών να μας γαργαλάνε τη μύτη και στον ουρανίσκο μας αισθανόμαστε την κάθε μπουκιά των παραδοσιακών φαγητών και γλυκών που δύσκολα μπορούμε να αντισταθούμε. Τα Χριστούγεννα έφτασαν λοιπόν και το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να τα απολαύσουμε και να ζήσουμε τη κάθε στιγμή τους. Πολλοί είναι αυτοί που προτιμούν να ακολουθούν ένα αυστηρό πρόγραμμα διατροφής με αποτέλεσμα με τη παραμικρή υπέρβαση να νιώθουν τύψεις και ενοχές. Από την άλλη πολλοί είναι αυτοί που παραμερίζουν τις διατροφικές τους συνήθειες και ενδίδουν ασύστολα στις χριστουγεννιάτικές λιχουδιές. Οι ακραίες συμπεριφορές δεν αποτέλεσαν ποτέ τη λύση. Εμείς σας προτείνουμε 10 τρόπους ώστε να διατηρήσετε την ισορροπία στις διατροφικές σας συνήθειες κατά τη διάρκεια Χριστουγεννιάτικων Διακοπών.

1.    Αφεθείτε στο πνεύμα των διακοπών αλλά μην ξεχνάτε το «παν μέτρον άριστον». Μην παραλείπετε γεύματα και μην ξεχνάτε τα μικρά ενδιάμεσα σνακ ώστε να κατανέμετε τις θερμίδες μέσα στη διάρκεια της ημέρας. 

2.    Γευτείτε τις γλυκούς πειρασμούς των Χριστουγέννων βάζοντας όμως όρια. Για παράδειγμα, μπορείτε να επιτρέψετε στον εαυτό σας τρία επιδόρπια ανά εβδομάδα των 150 θερμίδων το καθένα.

3.    Προσέξτε την κατανάλωση αλκοολούχων ποτών, είναι εύκολο να παρασυρθείτε και να πάρετε επιπλέον θερμίδες.

4.    Προτιμείστε να φάτε κάτι ελαφρύ πριν πάτε σ’ ένα εορταστικό τραπέζι. Μια καλή λύση είναι ένα μικρό γιαουρτάκι.

5.    Γευστικές οι  σάλτσες κρεατικών που περιέχουν μαγιονέζα ,βούτυρο και κρέμα γάλακτος αλλά εσείς επιλέξτε σάλτσες με μπαχαρικά, διάφορα μυρωδικά και φρούτα  που προσδίδουν εξίσου ωραία και έντονη γεύση. 

6.    Σίγουρα η ελληνική παράδοση απαιτεί κάθε νοικοκυριό να έχει τα παραδοσιακά γλυκά πάντα διαθέσιμα για τους φιλοξενούμενους. Καλό θα ήταν όμως, να  τα έχετε αποθηκευμένα σε κλειστά διακοσμητικά κουτιά ώστε να μην αποτελούν καθημερινό οπτικό πειρασμό.

7.    Μην παραμελείτε την κατανάλωση 2-3  φρούτων την ημέρα.

8.    Αφού τελειώσετε το φαγητό σας, μαζέψτε τα πιάτα ή απομακρυνθείτε από το τραπέζι ώστε να αποφύγετε τα αχρείαστα τσιμπολογήματα.

9.    Αν έχετε τραπέζι προσπαθήστε τα άλλα γεύματα της ημέρας να είναι ελαφριά.

10. Μπροστά στο πλούσιο χριστουγεννιάτικο μπουφέ προτιμείστε να ξεκινήσετε με μια ελαφριά σούπα ή άφθονη σαλάτα ώστε να αποφύγετε την υπερκατανάλωση.

Categories Έλεγχος Βάρους/Απώλεια λίπους

Αύξηση του βάρους κατά την εμμηνόπαυση

Η εμμηνόπαυση ορίζεται ως η μόνιμη διακοπή της έμμηνου ρύσεως που εμφανίζεται όταν οι ωοθήκες παύουν να εκκρίνουν τις ορμόνες του φύλου και είναι εξαντλημένες από ωάρια. Κατά τη διάρκεια της εμμηνόπαυσης συμβαίνουν πολλές φυσιολογικές αλλαγές στο σώμα των γυναικών που ενδεχομένως να επηρεάσουν ακόμα και τη ψυχοσύνθεση τους. Μία από τις ανησυχίες τους είναι η ανεπιθύμητη αύξηση του βάρους τους. Ο καθένας  θα μπορούσε να συμμεριστεί αυτή την αγωνία, καθώς το αυξημένο σωματικό βάρος  αποτελεί παράγοντα κινδύνου για πολλά νοσήματα .

Ο επιπολασμός της παχυσαρκίας αυξάνεται συνεχώς τα τελευταία χρόνια και έχει φθάσει πλέον στα επίπεδα επιδημίας. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας κατά το έτος 2008 εκτιμήθηκε ότι το 35% των ενηλίκων ηλικίας άνω των 20 ετών είναι υπέρβαροι, διπλάσιο από το ποσοστό που εκτιμήθηκε το 1980. Χαρακτηριστικά στις ΗΠΑ οι μεταεμμηνοπαυσιακές γυναίκες άνω των 50  είχαν μεγαλύτερα ποσοστά παχυσαρκίας σε σύγκριση με τις προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες[1,2]. Πέρα όμως του γεγονότος ότι η αύξηση του σωματικού βάρους κατά την εμμηνόπαυση μειώνει την αυτοεκτίμηση των γυναικών, το υπέρβαρο και η παχυσαρκία στην εμμηνόπαυση αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης υπέρτασης, σακχαρώδη διαβήτη και στεφανιαίας νόσου νοσήματα που οδηγούν σε αυξημένη θνησιμότητα. Επιπρόσθετες  πιθανές επιπτώσεις είναι η εμφάνιση ορμονοεξαρτώμενων καρκίνων, νεφρολιθίασης, χολολιθίασης  και οστεοαρθρίτιδας [7].  Επιπλέον,  οι εξάψεις και τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης γενικότερα είναι πιο συχνά στις παχύσαρκες γυναίκες σε σύγκριση με τις γυναίκες φυσιολογικού  ΔΜΣ [8,9]. Ακόμα, οι μεταεμμηνοπαυσιακές γυναίκες βρίσκονται σε αυξημένο ρίσκο για την ανάπτυξη στεφανιαίας νόσου.  Συγκεκριμένα  για κάθε 5 kg/m2 αύξησης του ΔΜΣ αυξάνεται η επίπτωση της στεφανιαίας νόσου στις γυναίκες κατά 30% ανεξάρτητα από άλλους παράγοντες κινδύνου[10,11]. Έρευνες έδειξαν επίσης ότι οι παχύσαρκες εμμηνοπαυσιακές γυναίκες έχουν περισσότερες πιθανότητες να πάθουν καρκίνου του μαστού . Σύμφωνα με μια μετα-ανάλυση που πραγματοποιήθηκε η κατά 5 μονάδες αύξηση του ΔΜΣ αυξάνει κατά 12% την επίπτωση του καρκίνου του μαστού. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι από έρευνες φάνηκε ότι η αύξηση του βάρους μετά το διάστημα  της τρίτης και τέταρτης δεκαετίας αυξάνει ακόμα περισσότερο το κίνδυνο εμφάνισης καρκίνο του μαστού [12,13]

Η συχνότητα της παχυσαρκίας μεταξύ των μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών είναι μεγαλύτερη συγκριτικά με των προεμμηνοπαυσιακών [3]. Αυτή η  αύξηση του σωματικού βάρους οφείλεται σε πολλούς παράγοντες.  Αρχικά αξίζει να σημειωθεί ότι από έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί αποδείχτηκε ότι η αύξηση του βάρους δεν οφείλεται στις ορμονικές αλλαγές που συμβαίνουν κατά την εμμηνόπαυση. Φάνηκε όμως να επηρεάζεται από την ηλικία  καθώς σχετίζεται με μείωση του βασικού μεταβολικού ρυθμού. Συγκεκριμένα , από το αποτέλεσμα μιας έρευνας, φάνηκε ότι η αύξηση του σωματικού βάρους κατά 0,5kg  το χρόνο οφείλεται στην ηλικία παρά στην εμμηνόπαυση [4-6].Άλλοι παράγοντες που συμβάλλουν στην αύξηση του βάρους κατά τη μέση ηλικία είναι η γενετική προδιάθεση, τα κοινωνικα και δημογραφικά χαρακτηριστικά και κάποιοι συμπεριφορικοί παράγοντες. Χαρακτηριστικά το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο σχετίζεται με την παχυσαρκία, ενω η χαμηλή φυσική δραστηριότητα και το οικογενειακό ιστορικό παχυσαρκίας είναι κάποιοι ακόμα παράγοντες κινδύνου [14,15]. Επιπρόσθετα η αυξημένη διαιτητική πρόσληψη μέσω της κατανάλωσης  μεγάλων μερίδων φαγητού, η ώρα και η συχνότητα κατανάλωσης των  γευμάτων καθώς και η παράκαμψη πρωινού  συμβάλουν στην εμφάνιση παχυσαρκίας. Επιπλέον,  η διαταραχή του ύπνου και η κατανάλωση φαγητού εκτός σπιτιού αποτελούν μερικούς ακόμα παράγοντες κινδύνου [16-18]. Ταυτόχρονα, όπως έχει ήδη αναφερθεί η περίοδος της εμμηνόπαυσης συνοδεύεται με διάφορες ψυχολογικές αντιδράσεις. Η κατάθλιψη, το άγχος και η χαμηλή αυτοεκτίμηση έχουν συσχετιστεί με την αύξηση του σωματικού βάρους και του ΔΜΣ κατά τη περίοδο της εμμηνόπαυσης. Παράγοντα κινδύνου αποτελεί και η χρήση διάφορων ψυχοτρόπων φάρμακων. Οι αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs) καθώς και αυτοί της νορεπινεφρίνης, έχουν συσχετιστεί με την πρόσληψη βάρους και με διαταραχές του μεταβολισμού .Άλλα φάρμακα που χρησιμοποιούνται συχνά είναι η κλοζαπίνη, ιμιπραμίνη,  αμιτριπτυλίνη που επάγουν τη σύνθεση πρωτεϊνών που συμμετέχουν στην κυτταρική βιοσύνθεση  χοληστερόλης και λιπαρών οξέων. Αντίθετα, τα αντικαταθλιπτικά που δεν έχουν ενοχοποιηθεί για την αύξηση  του βάρους είναι η ζιπρασιδόνη και η βουπροπριόνη [19,20]. Τέλος πολλές έρευνες έχουν αποδείξει ότι κατά τη διάρκεια χημειοθεραπείας η αύξηση του βάρους είναι ένα συχνό φαινόμενο. Έχει παρατηρηθεί ότι μεταβάλλεται η σύσταση σώματος με το λιπώδη ιστό να αυξάνεται και την άλιπη-ισχνή μάζα σώματος να παραμένει σταθερή ή να μειώνεται. Γυναίκες που ακολουθούσαν χημειοθεραπεία και παράλληλα βίωσαν την ανεπάρκεια ωοθηκών παρατηρήθηκε ότι είχαν σημαντικά μεγαλύτερη αύξηση βάρους σε σχέση με τις γυναίκες που παρέμειναν στο στάδιο της προεμμηνόπαυσης [21-23].

Όπως έχει φάνει από πολλές έρευνες η απώλεια βάρους έχει αναμφισβήτητα ευεργετικά αποτελέσματα. Η μείωση του σωματικού βάρους έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να μειώσει την αρτηριακή πίεση και κατ’επέκταση τη  φαρμακευτική αγωγή που χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση της. Επίσης βελτιώνει την ινσουλινοθεραπεία και το λιπιδαιμικό προφίλ. Επιπρόσθετα έχει φανεί ότι  μειώνει το ρίσκο εμφάνισης οστεοαρθρίτιδας. Ωστόσο, ο στόχος για απώλεια βάρους όσο απλός και να ακούγεται αποτελεί μια πολυπαραγοντική και χρονοβόρα διαδικασία. Στις πρακτικές  που χρησιμοποιούνται για την απώλεια βάρους συγκαταλέγονται η φαρμακοθεραπεία, οι βαριατρικές επεμβάσεις και η αλλαγή του τρόπου ζωής .Στο συγκεκριμένο άρθρο θα επικεντρωθούμε στην αλλαγή του τρόπου ζωής. Αρνητικό ενεργειακό ισοζύγιο μπορεί να επιτευχθεί με τη προσκόλληση σε μία υποθερμιδική δίαιτα και την αύξηση της σωματικής δραστηριότητας.

Όσο αφορά τη διατροφή μια δίαιτα περιορισμένων θερμίδων μπορεί να πετύχει μείωση του σωματικού βάρους  και μείωση του συνολικού σωματικού λίπους έχοντας  παρόμοια αποτελέσματα με την άσκηση. Συμβατικές δίαιτες ορίζονται οι δίαιτες που παρέχουν λιγότερη ενέργεια από αυτή που απαιτείται και παρέχουν  πάνω από  800kcals [24]. Τα διαιτητικά σχήματα που προτείνονται είναι είτε μία ισορροπημένη υποθερμιδική δίαιτα, είτε μία δίαιτα χαμηλή σε λίπος, είτε μια υποθερμιδική χαμηλή σε λίπος δίαιτα, είτε μια δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες ή η Μεσογειακού τύπου δίαιτα. Για την απώλεια βάρους απαιτείται η επιλογή του διαιτητικού σχήματος να είναι κατάλληλη με τις προτιμήσεις και τις συνήθειες του κάθε ατόμου. Έτσι επιτυγχάνεται μακροχρόνια συμμόρφωση του ατόμου.  Ιδανικά μια υποθερμιδική δίαιτα πρέπει να αποσκοπεί  στην ελάχιστη δυνατή απώλεια πρωτεϊνών διατηρώντας την πρόσληψη των λιπών περίπου στο 30% της συνολικής ενεργειακής πρόληψης. Αν επιλεχθεί μια δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες πρέπει η πρόσληψη του λίπους να είναι κυρίως από μόνο και πολύ-ακόρεστα λιπαρά οξέα  ενώ ως πηγή πρωτεϊνών να αποτελούν το ψάρι, τα γαλακτοκομικά χαμηλάσε λιπαρά και τα πουλερικά. Αν επιλεχθεί μια χαμηλή σε λίπος δίαιτα πρέπει να ενθαρρύνεται η κατανάλωση πιο υγιεινών υδατανθράκων όπως είναι τα φρούτα, τα λαχανικά και τα ολικής άλεσης δημητριακά. Οι χαμηλές σε υδατάνθρακες δίαιτες έχουν φανεί πιο αποτελεσματικές σε σχέση με τις δίαιτες περιορισμένου λίπους. Ωστόσο η απώλεια βάρους  σε 6 μήνες και 2 χρόνια φάνηκε να  είναι η ίδια ανεξάρτητη από τη περιεκτικότητα των διαιτών σε υδατάνθρακες και λίπος [25].

Η στρατηγική απώλεια βάρους πρέπει επίσης να συμπεριλαμβάνει και αύξηση της σωματικής δραστηριότητας. Αξίζει να σημειωθεί ότι η σχέση της σωματικής δραστηριότητας  με το βάρος και τη περιφέρεια μέσης αποδείχθηκε ότι είναι αντιστρόφως ανάλογη και ανεξάρτητα από την ηλικία και την εμμηνόπαυση[26].  Οι δραστήριες γυναίκες μέσης ηλικίας είναι σε πλεονεκτική θέση καθώς πλησιάζουν την εμμηνόπαυση με χαμηλότερο ΔΜΣ, λιγότερη λιπώδη μάζα,  μεγαλύτερη άλιπη μάζα και μικρότερη κεντρική παχυσαρκία [27].  Η σύσταση για τη διατήρηση του σωματικού βάρους είναι 60 λεπτά την ημέρα, μέτριας έντασης [28]. Σημαντικό είναι το γεγονός ότι κατά την απώλεια βάρους υπάρχει η ανησυχία της απώλειας μυϊκής και οστικής μάζας. Για το λόγο αυτό συστήνεται η εκτέλεση ασκήσεων με αντιστάσεις καθώς φαίνεται να διατηρούν την άλιπη μάζα σώματος κατά την απώλεια βάρους [29].

Καταληκτικά, η αύξηση του βάρους στις γυναίκες δεν αποτελεί συνέπεια της εμμηνόπαυσης, όπως λανθασμένα θεωρείται, αλλά πολλών παραγόντων. Αντίθετα η αυξημένη κεντρική παχυσαρκία φαίνεται να σχετίζεται άμεσα με την εμμηνόπαυση. Η απώλεια του πλεονάζοντος σωματικού βάρους ή ακόμη η αναχαίτιση της αύξησης  του είναι ο βασικός στόχος  ώστε να διασφαλιστεί μια καλύτερη ποιότητα ζωής για τις εμμηνοπαυσιακές γυναίκες. Το κλειδί για την επίτευξη είναι η προσκόλληση σε ένα υγιεινό διατροφικό σχήμα με την παράλληλη αύξηση της σωματικής δραστηριότητας.

 

  1. Lambrinoudaki I, Brincat M, Erel CT, Gambacciani M, Moen MH, Schenck-Gustafsson K, et al. (2010) EMAS position statement: managing obese postmenopausal women. Maturitas 66: 323–326. doi:10.1016/j.maturitas.2010.03.025. pmid:20434858

  2. Dubnov G, Brzezinski A, Berry EM (2003) Weight control and the management of obesity after menopause: the role of physical activity. Maturitas 44: 89–101. pmid:12590004 doi: 10.1016/s0378-5122(02)00328-6

  3. Eckel RE, Krauss RM. American Heart Association call  to action: Obesity as a major risk factor for coronary heart disease. Circulation 1998;97:2099 100

  4. Perusse L, Chagnon YC, Weisnagel SJ, et al. The human obesity gene map: The 2000 update. Obes Res 2001;9:135 69.

  5. Hill JO, Peters JC. Environmental contributions to the obesity epidemic. Science 1998;280:13714.

  6. Shepard TY, Weil KM, Sharp TA, et al. Occasional physical inactivity combined with a high- fat diet may beimportant in the development and maintenance of obesity in human subjects. Am J Clin Nutr 2001;73:703

  7. Gal Dubnov,Amnon Brzezinski, Elliot M.Berry et al. Weight control and the management of obesity after menopause : the role of physical acticvity. Maturitas The European Menopause Journal 2002

  8. Thurston RC, Sowers MR, Chang Y, et al. Adiposity and reporting of vasomotor symptoms among midlife women: the study of women’s health across thenation. Am J Epidemiol 2008;167(1):78–85.

  9. Thurston RC, Sowers MR, Sternfeld B, et al. Gains in body fat and vasomotor symptom reporting over the menopausal transition: the study of women’s health across the nation. Am J Epidemiol 2009;170(6):766

  10. Schenck-Gustafsson K. Risk factors for cardiovascular disease in women. Maturitas 2009;63(3):186–90.

  11.  Page JH, Rexrode KM, Hu F, Albert CM, Chae CU, Manson JE. Waist–heightratio as a predictor of coronary heart disease among women. Epidemiology 2009;20(3):361–6

  12. Renehan AG, Tyson M, Egger M, Heller RF, Zwahlen M. Body-mass index and incidence of cancer: a systematic review and meta-analysis of prospective observational studies. Lancet 2008;371(9612):569–78.

  13. Pichard C, Plu-Bureau G, Neves-E Castro M, Gompel A. Insulin resistance, obesity and breast cancer risk. Maturitas 2008;60(1):19–30.

  14. Hajian-Tilaki KO , Heidari B . Prevalence of obesity, central obesity and the associated factors in urban population aged 20 – 70 years, in the north of Iran: a population-based study and regression approach. Obes Rev 2007; 8 : 3 – 10

  15. Huffman JE , Sabol C , Fried B . Infectivity, growth, survival, and pathogenicity of Zygocotyle lunata (Trematoda) in experimentalrodent hosts . J Parasitol 1991 ; 77 : 280 – 4

  16. Fonken LK , Workman JL , Walton JC, et al . Light at night increases body mass by shifting the time of food intake . Proc Natl Acad Sci USA 2010 ; 107 : 18664 – 9

  17. Bezerra I N , C urioni C , S ichieri R . A ssociation between eating out of home and body weight . Nutr Rev 2012 ; 70 : 65 – 79

  18. Mesas AE , Munoz-Pareja M , Lopez-Garcia E , Rodriguez- Artalejo F . Selected eating behaviours and excess body weight: a systematic review . Obes Rev 2012 ; 13 : 106 – 35

  19. Thurston RC , Sowers MR , Sternfeld B , et al . Gains in body fat and vasomotor symptom reporting over the menopausaltransition: the Study of Women’s Health across the Nation .Am J Epidemiol 2009 ; 170 : 766 – 74

  20. Raeder M B , Ferno J , Vik-Mo AO , S teen VM . S REBP activation by antipsychotic- and antidepressant-drugs in cultured human liver cells: relevance for metabolic side-effects? Mol Cell Biochem 2006 ; 289 : 167 – 73

  21. Demark-Wahnefried W, Peterson BL , et al . Changes in weight, body composition, and factors infl uencing energy balance among premenopausal breast cancer patients receiving adjuvant chemotherapy . J Clin Oncol 2001 ; 19 : 2381 – 9

  22. Goodwin PJ, Ennis M , Pritchard KI , et al . Adjuvant treatment and onset of menopause predict weight gain after breast cancer diagnosis . J Clin Oncol 1999 ; 17 : 120 – 9

  23.  Gordon AM , Hurwitz S , Shapiro CL , LeBoff MS . Premature ovarian failure and body composition changes with adjuvant chemotherapy for breast cancer Menopause 2011 ; 18 : 1244 – 8

  24. Freedman MR , King J, Kennedy E . Popular diets: a scientifi c review . Obes Rev 2001 ; 9(Suppl 1) : 1 – 40S

  25. Sacks F M, B ray G A , C arey V J, e t a l . C omparison of weight-loss diets with different compositions of fat, protein, and carbohydrates . N Engl J Med 2009 ; 360 : 859 – 73

  26. Poehlman E , T oth M J, G ardner A . C hanges in energy balance and body composition at menopause: a controlled longitudinal study. Ann Intern Med 1995 ; 123 : 673 – 8

  27. Sutton-Tyrrell K , Z hao X , S antoro N , e t a l . R eproductive hormones and obesity: 9 years of observation from the Study of Women ’ s Health Across the Nation (SWAN) . Am J Epidemiol 2010 ; 171 : 1203 – 13

  28. Institute of Medicine. D ietary Reference Intake for Energy, Carbohydrate, Fiber, Fat, Fatty Acids, Cholesterol, Protein, and Amino Acids (macronutrients). Washington DC: National Academies Press , 2002

  29. Ross R , Dagnone D , Jones PJ, et al . Reduction in obesity and related comorbid conditions after diet-induced weight loss or exercise-induced weight loss in men. A randomized, controlled trial . Ann Intern Med 2000 ; 133 : 92 – 103

Categories Έλεγχος Βάρους/Απώλεια λίπους

Διατροφή & 3η Ηλικία

Ξεκινώντας αναφέρουμε ότι δεν υπάρχει απόλυτη κοινή άποψη για το ποια ηλικία αποτελεί το κατώφλι για την 3η ηλικία, ωστόσο στην Ελλάδα τουλάχιστον ξεκινά στα 65 έτη. Ως στάδιο της ζωής η 3η ηλικία απαιτεί την προσοχή μας λόγω της επερχόμενης γήρανσης όπως αυτή συνεπάγεται λειτουργικές εκπτώσεις και αλλαγές στο σώμα.

Επίσης αν σκεφτεί κανείς ότι σχεδόν το 50% των Αμερικανών άνω των 65 ετών θα υποστεί κάποια εγχείριση [1] σημαντική σε αυτή την ηλικία θα πρέπει να είναι και η φροντίδα των ηλικιωμένων σε κλινικό περιβάλλον.

Η μυϊκή μάζα μειώνεται 3-8% ανά δεκαετία μετά τα 30 και μετά τα 60 περισσότερο[2]. Έτσι παρατηρείται σαρκοπενία στο 15%[3] των ηλικιωμένων και στο 25%[4] των νοσηλευόμενων ασθενών. Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι ο ΔΜΣ σε αυτούς τους ασθενείς μπορεί να δίνει τη λάθος εντύπωση και απαιτείται η χρήση άλλων μεθόδων.

Και εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε ότι σε αυτή την ηλικία ένας ΔΜΣ μεταξύ 25,0 και 29,9 kg/m2 μειώνει τη θνησιμότητα[5]  και για αυτό είναι η επιθυμητή η διατήρηση ενός σταθερού σωματικού βάρους[6] για τους περισσότερους ηλικιωμένους. Ακόμα, αν και η παχυσαρκία προδιαθέτει για αυξημένη νοσηρότητα, σε φλεγμονώδεις νόσους όπως η τελικού σταδίου νεφρική ανεπάρκεια και η καρδιακή ανεπάρκεια τα παχύσαρκα άτομα έχουν καλύτερη επιβίωση και η παρατήρηση αυτή καλείται obesity paradox[6].

Όσον αφορά τη μείωση του βάρους στους παχύσαρκους ηλικιωμένους πρέπει να γίνεται νωρίς και ο θερμιδικός περιορισμός πρέπει να είναι ήπιος-μέχρι 500 kcal- καθώς υπάρχει κίνδυνος μειωμένης πρόσληψης θρεπτικών συστατικών όπως οι πρωτεΐνες, το ασβέστιο, ο σίδηρος και η βιταμίνη D[7]. Συστήνεται πρωτεϊνική πρόσληψη της τάξης του 1 g/kg καθώς και μικρές δόσεις πολυβιταμινούχων συμπληρωμάτων που περιέχουν μέταλλα. Παράλληλα με τη δίαιτα πρέπει να πραγματοποιείται φυσική δραστηριότητα αεροβική και ενδυνάμωσης με σκοπό τη διατήρηση της άλιπης μάζας[8,9].

Στην Αμερική το 70% των χειρουργείων που αφορούν την καρδιά γίνονται σε άτομα άνω των 65 ετών όπως και το 60% των συνολικών επεμβάσεων[10]. Η παχυσαρκία αποτελεί ένα επιπλέον παράγοντα κινδύνου για μετεγχειρητικές επιπλοκές πέρα από τη γήρανση[11] όπως κακή επούλωση τραυμάτων, αύξηση των ωρών του χειρουργείου, λοιμώξεις και αναπνευστικά προβλήματα. Ωστόσο και σε αυτή την περίπτωση παρατηρείται το φαινόμενο του obesity paradox[12] σε όσους είναι υπέρβαροι ή ήπια παχύσαρκοι και μόνο σε ΔΜΣ> 40 kg/m2 η επίπτωση της παχυσαρκίας αποτελεί καθοριστικό παράγοντα[12].

Το 2015 η ESPEN δημοσίευσε τα κριτήριά της για τη δυσθρεψία[13]. Λίγο αργότερα μια μελέτη[14] συνέκρινε τoν επιπολασμό της δυσθρεψίας σε τέσσερις διαφορετικούς πληθυσμούς ήτοι νέοι υγιείς, γέροι υγιείς, γηριατρικοί εξωτερικοί ασθενείς και μεσήλικες  με οξεία νόσο όπου τα επίπεδα δυσθρεψίας βρέθηκαν 0%, 0,5%, 10% και 30%. Η δυσθρεψία επηρεάζει άμεσα το χρόνο παραμονής στο νοσοκομείο και τη θνητότητα των ασθενών κατά 2,7 φορές[15] και για αυτό είναι απαραίτητος ο έγκαιρος εντοπισμός των ασθενών σε κίνδυνο. Εδώ σημειώνουμε ότι πολλοί ηλικιωμένοι εμφανίζουν δυσθρεψία μετά την εισαγωγή και κατά την παραμονή τους στο νοσοκομείο[16].  Για την ανίχνευση της Δυσθρεψίας ανάμεσα στα διάφορα εργαλεία ανίχνευσης διατροφικού κινδύνου έρευνες από την Ελλάδα αναδεικνύουν το MUST ως το πιο κατάλληλο για αυτούς τους ασθενείς[17,18].

Η γνωστική δυσλειτουργία που συνδέεται με την ηλικία αποτελεί κύριο προβλεπτικό παράγοντα για την ανικανότητα των ηλικιωμένων και αφού το προσδόκιμο επιβίωσης έχει μεγαλώσει όπως και το ποσοστό των ηλικιωμένων έχουν αυξηθεί και τα περιστατικά ήπιας γνωστικής έκπτωσης όπως και άνοιας από Alzheimer[19]. Αυτά τα προβλήματα σχετίζονται άμεσα με όσα αναφέρθηκαν παραπάνω αφού τόσο η παχυσαρκία[20] όσο και η δυσθρεψία[21] αποτελούν παράγοντες κινδύνου για τη μείωση της γνωστικής λειτουργίας και την εμφάνιση Alzheimer. Ο ρόλος της διατροφής γίνεται ακόμα πιο σημαντικός αφού συγκεκριμένα θρεπτικά συστατικά φαίνεται να προστατεύουν από και άλλα (κορεσμένο λίπος) έχουν κατηγορηθεί για την πρόκληση μείωσης της γνωστικής λειτουργίας. Έτσι για την πρόληψη σύμφωνα με έρευνες έχουν συσχετισθεί η Μεσογειακή Διατροφή και μικροσυστατικά όπως το φυλλικό οξύ, η βιταμίνες του συμπλέγματος Β, η βιταμίνη C, η βιταμίνη E και τα ω-3 λιπαρά οξέα.[19,22] Ιδιαίτερα για τα αντι-οξειδωτικά εύκολα μπορεί κάποιος να καταλάβει το ρόλο τους αν αναλογιστεί ότι ο εγκέφαλος είναι επιρρεπής στο οξειδωτικό stress.

Στους ηλικιωμένους συναντάμε επίσης ένα είδος ανορεξίας το οποίο αναφέρεται ως Anorexia of aging (η ανορεξία της γήρανσης) και αφορά περίπου το 20% των ηλικιωμένων[23]. Χαρακτηρίζεται από μείωση της πρόσληψης τροφής και απώλεια βάρους και προκαλείται από ποικιλία μηχανισμών που αφορούν αλλαγές στη ρύθμιση της όρεξης , στις ορμόνες του γαστρεντερικού και στην επιβραδυμένη γαστρική κένωση λόγω ηλικίας. Επιπροσθέτως διάφορες παθολογικές καταστάσεις όπως η άνοια, η κατάθλιψη, ασθένειες του εντέρου, σύνδρομα δυσαπορρόφησης ή υπερμεταβολισμού, προβλήματα του στόματος, διάφορα φάρμακα ευθύνονται  επίσης για την ανορεξία. Τέλος σε αυτό το σημείο πρέπει να αναφέρουμε και τους κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες όπως τα χαμηλά εισοδήματα, η μοναξιά, η κοινωνική απομόνωση  και κακοποίηση αφού συμμετέχουν επίσης στην εμφάνιση ανορεξίας[24].

1: Sunghye K, Brooks A, Groban L, Preoperative assessment of the older surgical    patient: honing in on geriatric syndromes, Clinical Interventions in Aging 2015;10 13-27

2: Volpi E, Nazemi R, Fujita S. Muscle tissue changes with aging. Curr. Opin. Clin. Nutr. Metab. Care. 2004;7: 405-10.

3: Alexandre Tda S, Duarte YA, Santos JL, Wong R, Lebrão ML, Prevalence and associated factors of sarcopenia among elderly in Brazil: findings from the SABE study. J Nutr Health Aging. 2014 Mar; 18(3):284-90

4: Smoliner C, Sieber CC, Wirth R, Prevalence of sarcopenia in geriatric hospitalized patients. J Am Med Dir Assoc. 2014 Apr; 15(4):267-72.

5: Flegal, K.M.; Kit, B.K.; Graubard, B.I. Overweight, obesity, and all-cause mortality—Reply. JAMA 2013, 309,1681–1682.

6: Brown, R.E.; Kuk, J.L. Consequences of obesity and weight loss: A devil's advocate position. Obes. Rev.2015, 16, 77–87.

7: Brownie, S. Why are elderly individuals at risk of nutritional deficiency? Int. J. Nurs. Pract. 2006, 12, 110–118.

8: Porter Starr, K.N.; Pieper, C.F.; Orenduff, M.C.; McDonald, S.R.; McClure, L.B.; Zhou, R.; Payne, M.E.;Bales, C.W. Improved function with enhanced protein intake per meal: A pilot study of weight reduction infrail, obese older adults. J. Gerontol. A Biol. Sci. Med. Sci. 2016

9: Porter Starr, K.N.; McDonald, S.R.; Bales, C.W. Obesity and physical frailty in older adults: A scoping review of lifestyle intervention trials. J. Am. Med. Dir. Assoc. 2014, 15, 240–250.

10:Etzioni, D.A.;  Liu, J.H.;  Maggard, M.A.;  Ko, C.Y. The aging population and its impact on the surgeryworkforce. Ann. Surg.2003,238, 170–177

11: Turrentine, F.E.; Wang, H.; Simpson, V.B.; Jones, R.S. Surgical risk factors, morbidity, and mortality in elderlypatients. J. Am. Coll. Surg.2006,203, 865–877.

12: Quante, M.; Dietrich, A.; ElKhal, A.; Tullius, S. Obesity-related immune responses and their impact onsurgical outcomes. Int. J. Obes.2015,39, 877–883

15: Sanz-París A, et al., Application of the new ESPEN definition of malnutrition in geriatric diabetic patients during hospitalization: A multicentric study, Clinical Nutrition (2016)

16: Kagansky n, berner Y, Koren-Morag n, Perelman L, Knobler H, Levy S: Poor nutritional habits are predictors of poor outcome in very old hospitalized subjects. am J clin nutr 2005, 82(4):784-791;quiz 913-784);

17: Poulia K-A, et al, Evaluation of the efficacy of six nutritional screening tools to predict malnutrition in the elderly , Clinical Nutrition (2012)

18: Poulia K-A, et al., The two most popular malnutrition screening tools in the light of the new ESPEN consensus definition of the diagnostic criteria for malnutrition, Clinical Nutrition (2016)

19: Ogawa S., Nutritional management of older adults with cognitive decline and dementia, Geriatr Gerontol Int 2014; 14: 17-22

20: Elias MF, Elias PK, Sullivan LM, Wolf PA, D’Agostino RB. Obesity, diabetes and cognitive deficit: the Framingham Heart Study. Neurobiol Aging 2005; 1: 11–16.

21: Grantham-McGregor S. Chronic undernutrition and cognitive abilities. Hum Nutr Clin Nutr 1984; 38: 83–94.

22: Swaminathan A.; Jicha G. Nutrition and prevention of Alzheimer’s dementia. Frontiers in Aging Neuroscience 2014; 6: 282

Categories Έλεγχος Βάρους/Απώλεια λίπους

Αλάτι

Βάλτε νοστιμιά στη ζωή σας!

Οι καταναλωτές λανθασμένα πιστεύουν ότι το θαλασσινό αλάτι περιέχει περισσότερο νάτριο.

Το αλάτι, ή χλωριούχο νάτριο, χρησιμοποιείται για να συντηρήσει και να δώσει γεύση στα τρόφιμα, ενώ υπάρχει φυσικά σε όλα τα τρόφιμα. Γενικά ισχύει ότι 1g νατρίου ισοδυναμεί με 2.5g αλατιού. Πολλοί καταναλωτές εξακολουθούν να πιστεύουν λανθασμένα ότι το θαλασσινό αλάτι περιέχει λιγότερο νάτριο από το επιτραπέζιο, αν και η βασική του γοητεία παραμένει στη φυσική, μη επεξεργασμένη εικόνα του.

Το θαλασσινό αλάτι περιέχει φυσικά ωφέλιμα μεταλλικά στοιχεία που έχουν αφαιρεθεί από το επιτραπέζιο αλάτι, όπως μαγνήσιο, ασβέστιο και κάλιο, αλλά το μεγαλύτερό του πλεονέκτημα είναι η ακατέργαστη εικόνα του. Το συγκεκριμένο είδος αλατιού μάλιστα είναι το ιδανικότερο για τη μαγειρική.

«Οι καταναλωτές το θεωρούν πιο υγιεινό, πιο φυσικό, πιο ποιοτικό και πιο γευστικό επειδή επιδέχεται λιγότερη επεξεργασία. Εξατμίζεται από τον ήλιο και τον άνεμο και θεωρείται οτι είναι αλάτι «ολικής αλέσεως» των αλάτων!»

Εκπαίδευση των καταναλωτών

«Το θαλασσινό και το επιτραπέζιο αλάτι περιέχει την ίδια ποσότητα χλωριούχου νατρίου. Όμως ανεξάρτητα με αυτό που προτιμάτε, υψηλές προσλήψεις νατρίου αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης υψηλής αρτηριακής πίεσης και μπορεί να οδηγήσει σε έλκος, δυσπεψία ή ακόμη και να καταστρέψει τους νεφρούς μας».

«Αν και υπάρχουν πολλά μεταλλικά στοιχεία στο θαλασσινό αλάτι, υπάρχουν και άλλες πηγές τροφίμων που μπορούν να σας παρέχουν ασβέστιο, μαγνήσιο και κάλιο χωρίς απαραίτητα να είναι υψηλής περιεκτικότητας σε νάτριο.»

Στην αγορά υπάρχουν τα παρακάτω είδη άλατος:

Χοντρό αλάτι: Πρόκειται για το ακατέργαστο θαλασσινό αλάτι το οποίο έχει χονδρό-αλεστεί.

Ορυκτό αλάτι: Είναι ένα επεξεργασμένο προϊόν ορυκτού άλατος υψηλής ποιότητας. Έχει άσπρο χρώμα, ελαφρώς πικρή γεύση και τραχιά υφή.

Ιωδιωμένο αλάτι: Το οποίο έχει υποστεί την προσθήκη ιωδίου.

Κρυσταλλικό αλάτι: Θεωρείται ότι έχει την καλύτερη γεύση.

Άλμη: Πρόκειται για αλάτι διαλυμένο σε νερό

Άλατα καρυκευμάτων: Πρόκειται για μια κατηγορία η οποία περιλαμβάνει αλάτια που περιέχουν αποστάγματα από τα διάφορα κηπευτικά.

Αλάτι σκόρδου: Αποτελείται από ένα μείγμα αλεσμένου και αφυδατωμένου σκόρδου με αλάτι

Αλάτι σέλινου: Έχει πικρή γεύση και αποτελείται από ένα μείγμα από αλάτι και αλεσμένους σπόρους σέλινου.

Αλάτι κρεμμυδιού: Πρόκειται για ένα μείγμα από αλεσμένο και αποξηραμένο κρεμμύδι, αρωματικά φυτά και αλάτι.

Πού βρίσκονται οι μελέτες για το θαλασσινό αλάτι;

Οι εταιρείες δεν επενδύουν αρκετά στην έρευνα για τα οφέλη του θαλασσινού αλατιού για την υγεία.

«Ποτέ οι μελέτες δε δίνουν στο αλάτι την πραγματική του αξία ως ακατέργαστο προϊόν, καθώς και των φυσικών μετάλλων που προσφέρει».

Η σωστή ποσότητα…

Η ημερήσια ιδανική δοσολογία του αλατιού εξαρτάται από την ατομική κατάσταση της υγείας του κάθε ατόμου, το κλίμα της χώρας του, αλλά και τις συνθήκες του τρόπου ζωής του.

Για τη χώρα μας η κατανάλωση 2-3 γραμμαρίων καθημερινά θεωρείται ιδανική.

 

Categories Έλεγχος Βάρους/Απώλεια λίπους

Αλλεργίες

6 τροφές που βοηθούν να μειώσετε τα συμπτώματα αλλεργίας

Δεν υπάρχει τίποτα πιο επιβαρυντικό ή ενοχλητικό από την φαγούρα στα μάτια, τον κνησμώδη λαιμό, τον βήχα και το φτέρνισμα που σχετίζονται με το άσθμα και τις αλλεργίες.

Πολλοί σοβαρά πάσχοντες από αλλεργίες είναι εξοικειωμένοι με τα ιατρεία, τα αντιβιοτικά, τα φάρμακα για την αλλεργία, τα εφημερεύοντα νοσοκομεία και πολλά άλλα. Όχι μόνο όλες αυτές οι προσωρινές λύσεις μπορούν να αποτελούν πρόκληση για την διαχείριση, αλλά τείνουν επίσης να είναι εξαιρετικά ακριβές. Ενώ δεν υπάρχουν τρόφιμα που μπορούν να εξαλείψουν οποιοδήποτε σύμπτωμα αλλεργίας ή άσθματος έχετε, υπάρχουν διάφορα τρόφιμα που μπορείτε να φάτε και να βοηθήσουν στην μείωση των επιπτώσεων των αλλεργιών και του άσθματος on a budget.

Γιαούρτι

Η κατανάλωση γιαουρτιού μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στην μείωση των αλλεργικών συμπτωμάτων. Προσπαθήστε να τρώτε τουλάχιστον 300 γρμ γιαούρτι την ημέρα για να νιώσετε ανακουφισμένοι από μερικά συμπτώματα αλλεργίας. Για εσάς που είστε ευαίσθητοι στα γαλακτοκομικά, θα μπορούσατε να δοκιμάσετε γιαούρτι με συμπλήρωμα προβιοτικών.

Σολωμός

Τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε Ω-3 λιπαρά οξέα είναι καλά για τους πάσχοντες από αλλεργίες, επειδή μειώνουν με φυσικό τρόπο την φλεγμονή. Ψάρια, ξηροί καρποί και ελαιόλαδο είναι όλα πλούσια σε Ω-3 λιπαρά οξέα. Δοκιμάστε να μαγειρέψετε σολωμό και άλλα ψάρια τουλάχιστον δυο φορές την εβδομάδα, έτσι ώστε εσείς ή ο οικείος σας που πάσχει από αλλεργία να πάρετε 200 γραμμάρια ψαριού την εβδομάδα.

Μούρα

Τα φρούτα, και ιδιαίτερα τα μούρα, είναι πλούσια σε σημαντικά αντιοξειδωτικά. Τα αντιοξειδωτικά παρέχουν την απαραίτητη ώθηση για το ανοσοποιητικό σας σύστημα, επιτρέποντας στο σώμα σας να κάνει αντεπίθεση κατά των αλλεργιογόνων. Τα μούρα είναι ένας εύκολος και γευστικός τρόπος για να ενισχύσετε το ανοσοποιητικό σας σύστημα και να μειώσετε τις επιπτώσεις των αλλεργιογόνων στον αέρα και στο περιβάλλον. Επίσης, φράουλες, blueberries και blackberries περιέχουν κερκετίνη, η οποία θεωρείται ότι περιέχει αντιφλεγμονώδεις και αντιαλλεργικές ιδιότητες. Τα μούρα είναι μια σπουδαία επιλογή  για παιδιά με ενοχλητικές αλλεργίες. Βάλτε τα μούρα πάνω στο γιαούρτι σας το πρωί ή σε μια μπάλα παγωτό το βράδυ.

Αγκινάρα και σπανάκι

Τα τρόφιμα που είναι πλούσια σε μαγνήσιο έχουν αποδειχθεί ότι βελτιώνουν τα συμπτώματα αλλεργίας και άσθματος. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι το μαγνήσιο βοηθά στην χαλάρωση των μυών και και βελτιώνει την λειτουργία των πνευμόνων. Με αυτόν τον τρόπο, τρόφιμα υψηλής περιεκτικότητας σε μαγνήσιο μπορεί να βοηθήσουν εκείνους που υποφέρουν από άσθμα σε έναν πολύ σημαντικό βαμό. Προτείνεται σε παιδιά και εφήβους που αναζητούν την ανακούφισή τους από το άσθμα να καταναλώνουν 300 mg μαγνησίου την ημέρα. Αυτά τα άτομα έγιναν λιγότερο ευαίσθητα σε ερεθίσματα και χρησιμοποίησαν έκτοτε λιγότερα φάρμακα για άσθμα από εκείνους που δεν ακολούθησαν μια διατροφή πλούσια σε μαγνήσιο. Εκτός από τις αγκινάρες και το σπανάκι, σέσκουλο, τόφου, ηλιόσποροι και μαυρομάτικα φασόλια έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε μαγνήσιο.

Τζίντζερ

Το τζίντζερ, μαζί με τα εσπεριδοειδή φρούτα που είναι υψηλής περιεκτικότητας σε βιταμίνη C, είναι ένα φυσικό blocker ισταμίνης. Για να βοηθήσετε στην μείωση των επιρροών εποχιακών και περιβαλλοντικών αλλεργιών ενσωματώστε το τζίντζερ στην καθημερινή διατροφή σας. Επιπλέον, το τζίντζερ μπορεί να λειτουργήσει σαν φυσικό αποσυμφορητικό. Έτσι, ενώ τα αντιισταμινικά που αγοράζονται από ένα φαρμακείο ή σούπερ μάρκετ δεν είναι απαραίτητα τόσο ακριβά, τείνουν να έχουν κάποιες παρενέργειες (incapacitating side effects). Αντί να λαμβάνετε ένα αντιισταμινικό που σας προκαλεί υπνηλία, δοκιμάστε να ενσωματώσετε το τζίντζερ σε κάποια γεύματά σας.

Μέλι τοπικής παραγωγής

Το μέλι είναι ένα φυσικό ενισχυτικό του ανοσοποιητικού συστήματος. Περιέχει ίχνη γύρης και άλλα αλλεργιογόνα που βρίσκονται στην περιοχή που έχουν μεγαλώσει και εμφιαλωθεί. Με την πρόσληψη τοπικών αλλεργιογόνων και γύρης στο μέλι, το σώμα σας θα αρχίσει να δημιουργεί μια άμυνα εναντίον τους. Αυτό λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο που λειτουργεί ένα εμβόλιο γρίπης.

Categories Έλεγχος Βάρους/Απώλεια λίπους

Πάλι πείνασες;

Οι συνέπειες της υπερκατανάλωσης τροφής. Πώς σταματάμε να τρώμε υπερβολικά;

Η υπερκατανάλωση τροφής είναι μια διαταραχή που επηρεάζει όχι μόνο την σωματική υγεία, αλλά επίσης προκαλεί άγχος σε ψυχικό και συναισθηματικό επίπεδο.

Μερικοί άνθρωποι έχουν την τάση να τρώνε μόνο επειδή βαριούνται ή δεν έχουν τίποτα να κάνουν! Άλλοι αποκτούν τέτοιες ανεπιθύμητες συνήθειες για να βελτιώσουν τη φυσική τους εμφάνιση.

Η υπερκατανάλωση τροφής είναι μια διαταραχή που επηρεάζει όχι μόνο την σωματική υγεία, αλλά επίσης προκαλεί άγχος σε ψυχικό και συναισθηματικό επίπεδο. Μερικοί άνθρωποι έχουν την τάση να τρώνε μόνο επειδή βαριούνται ή δεν έχουν τίποτα να κάνουν! Άλλοι αποκτούν τέτοιες ανεπιθύμητες συνήθειες για να βελτιώσουν τη φυσική τους εμφάνιση.

Οι συναισθηματικές εναλλαγές της διάθεσης –όπως θυμός, θλίψη, αγωνία, απογοήτευση ή προδοσία– κάνουν τους ανθρώπους να τρώνε πολύ περισσότερα απ’ ό,τι νομίζουν. Σε ορισμένες περιπτώσεις τα φάρμακα για άλλες θεραπείες προκαλούν πείνα εξαιτίας της οποίας κάποιος αρχίζει να τρώει πολύ.

Η υπερκατανάλωση τροφής προκαλεί πολλαπλές βλάβες σε διάφορα μέρη του σώματος. Μερικές από τις αρνητικές επιπτώσεις της υπερβολικής, ψυχαναγκαστικής λήψης φαγητού είναι:

• Απόκτηση βάρους και παχυσαρκία.

Οι άνθρωποι που παίρνουν ξαφνικά βάρος τείνουν να χάνουν την εμπιστοσύνη στην εμφάνισή τους και ανησυχούν υπερβολικά για την εικόνα τους.

• Η υπερκατανάλωση τροφής προκαλεί συναισθηματική διαταραχή επειδή η υπερβολική προσκόλληση σε συγκεκριμένα είδη διατροφής αποτρέπει την συναισθηματική ικανοποίηση ή εκπλήρωση έπειτα από κάθε γεύμα.

• Λόγω των διαταραχών των ηλεκτρολυτών και άλλων μεταβολικών δυσλειτουργιών προκαλούνται αισθήματα μοναξιάς, ανησυχίας, αμηχανίας και απογοήτευσης.

• Η υπερκατανάλωση τροφής επηρεάζει τις σχέσεις με τους φίλους, την οικογένεια, τους κοντινούς μας ανθρώπους και τον κοινωνικό μας περίγυρο.

• Εάν ξεκινήσουμε να καταναλώνουμε πρόχειρο φαγητό υψηλής περιεκτικότητας σε θερμίδες και λιπαρά, αυτό θα μας οδηγήσει σε άλλα προβλήματα υγείας και ασθένειες και θα προκληθεί σοβαρή ζημιά στο πεπτικό μας σύστημα.

• Είμαστε επιρρεπείς σε υψηλή χοληστερίνη και υψηλό σάκχαρο του αίματος.

• Η δυσλειτουργία των οργάνων είναι ένας ακόμα κίνδυνος για την υγεία εξαιτίας της υπερβολικής κατανάλωσης τροφής.

Οι άνθρωποι που τρώνε υπερβολικά τείνουν να αναπτύσσουν κακή αναπνοή και δυσοσμία σώματος.

• Μερικά τρόφιμα προκαλούν προβλήματα μνήμης, συγκέντρωσης και εστίασης της προσοχής.

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η υπερκατανάλωση τροφής συνήθως έχει αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία ενός ατόμου. Σήμερα υπάρχουν πολλά άτομα που συνειδητοποιούν ότι έχουν χάσει τον έλεγχο όσον αφορά τις διατροφικές τους συνήθειες. Οι τροφές λειτουργούν σαν ένα είδος φυσικού «αντιπερισπασμού», ανεξαρτήτως την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Έπειτα από ένα χρονικό διάστημα η υπερκατανάλωση τροφής βλάπτει την υγεία, καταστρέφοντας έτσι την ψυχική και τη σωματική ευεξία μας.

Ας μάθουμε λοιπόν πώς να σταματάμε την υπερκατανάλωση τροφής:

Το πρώτο βήμα θα ήταν να καταπολεμήσουμε τον πειρασμό για υπερκατανάλωση τροφής. Παρακάτω παρατίθενται μερικές πληροφορίες που θα σας δώσουν μια ιδέα σχετικά με το γιατί συνήθως καταλήγουμε να ενδίδουμε στον πειρασμό, παρότι το στομάχι μας είναι γεμάτο. Μόλις μάθετε τον λόγο, θα είναι πιο εύκολο να αποκτήσετε τον έλεγχο.

Συνήθως ο εγκέφαλός μας λαμβάνει το μήνυμα σχετικά με τον κορεσμό μέσα σε περίπου 20 λεπτά. Ωστόσο, στην περίπτωση των παχύσαρκων ατόμων o χρόνος παρατείνεται στα 30-40 λεπτά: Αυτό σημαίνει ότι κάποιος θα συνεχίσει να γεμίζει το στομάχι του με παραπάνω φαγητό λόγω του περισσότερου χρόνου που χρειάζεται ο εγκέφαλός του προκειμένου να λάβει το σωστό μήνυμα. Ο καλύτερος τρόπος θα ήταν να σταματήσετε προτού το στομάχι γεμίσει. Η αργή κατανάλωση των γευμάτων σας θα σας βοηθήσει επίσης, δεδομένου ότι θα μεσολαβεί αρκετός χρόνος για να φτάσει το μήνυμα στον εγκέφαλο.

Οι μελέτες αποκαλύπτουν ότι ο εγκέφαλός μας αντιδρά πολύ καλά στα οπτικά ερεθίσματα – και αυτός είναι ο λόγος που χρησιμοποιούμε μικρότερα πιάτα στα γεύματά μας. Για παράδειγμα, εάν μικρότερες μερίδες σερβίρονται σε μεγάλο πιάτο, τότε ο εγκέφαλος θα πιστέψει ότι η τροφή δεν είναι αρκετή. Από την άλλη πλευρά, ένα μικρό πιάτο γεμάτο με ίση ποσότητα τροφής θα κάνει το μυαλό σας να πιστέψει ότι το φαγητό είναι αρκετό.

Οποιοδήποτε είδος περισπασμού μεσολαβεί την ώρα του φαγητού δεν θα σας ωφελήσει τη συγκεκριμένη στιγμή. Για παράδειγμα, εάν κατά τη διάρκεια του γεύματος βλέπετε τηλεόραση, οδηγείτε, παίζετε ηλεκτρονικά παιχνίδια, διαβάζετε κ.λπ., τότε κανένα μήνυμα κορεσμού δεν θα φτάσει στον εγκέφαλο.

Δεν θα γνωρίζετε δηλαδή πότε ακριβώς θα πρέπει να σταματήσετε να τρώτε. Εάν την ώρα του γεύματος δεν είστε συγκεντρωμένοι με το 100% της προσοχής σας σε αυτή τη βασικότατη ανάγκη του οργανισμού, θα καταλήξετε να υπερκαταναλώσετε τροφή. Εκτός από αυτό, πιείτε άφθονο νερό για να παραμείνετε πλήρεις. Το νερό είναι καλό γενικότερα για την υγεία σας και η υπερβολική κατανάλωσή του δεν θα σας προκαλέσει κανέναν κίνδυνο, ενώ ταυτόχρονα θα μειώσει την ανεξέλεγκτη όρεξη και τις λιγούρες σας.

• Τέλος, επιλέξτε το σωστό είδος τροφίμων για τη μείωση της συνήθειάς σας να υπερκαταναλώνετε τροφή. – Γιατί π.χ., να μην έχετε μαζί σας καρότα ή ρυζογκοφρέτες αντί για πατατάκια. Η στροφή σε τρόφιμα πλούσια σε φυτικές ίνες, όπως τα φρούτα και τα λαχανικά, δεν θα εκπληρώσει μόνο τη συνεχή επιθυμία σας για κατανάλωση τροφής, αλλά θα τονώσει επίσης τον μεταβολισμό σας. Με την αύξηση του μεταβολισμού το σώμα μας καίει λίπος με ταχύτερο ρυθμό.

Μερικές φορές το πρόβλημα της υπερκατανάλωσης τροφής μπορεί να είναι βαθιά ριζωμένο και έτσι να μπορεί να λυθεί μόνο με τη βοήθεια κάποιου ειδικού. Μην διστάσετε να πάρετε μια γρήγορη απόφαση και να αναζητήσετε τη συμβουλή ενός επαγγελματία το συντομότερο δυνατό. Θυμηθείτε, είναι σημαντικό να ελγχετε τη συνήθεια της υπερφαγίας προτού αυτή αρχίζει να ελέγχει τη ζωή σας!

Categories Έλεγχος Βάρους/Απώλεια λίπους

Παστέλι

Αρχαίο Energy Bar.

Οι ρίζες του παστελιού ξεκινούν από την Ιλιάδα του Ομήρου.

Το παστέλι είναι ένα γλυκό από σουσάμι και μέλι. Είναι γλύκισμα ιδιαίτερα τονωτικό, πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά απαραίτητα για την καθημερινή λειτουργία του οργανισμού μας.Πρώτα από όλα μάς δίνει ενέργεια, για να αντεπεξέλθουμε στην καθημερινή σωματική και πνευματική μας δραστηριότητα. Το σουσάμι λοιπόν είναι το βασικό τρόφιμο του παστελιού με πολλά οφέλη για την υγεία και είναι σημαντικό να γνωρίζετε!

1. Έχει υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη, φυτικές ίνες, σύμπλεγμα βιταμινών B, μαγνήσιο, ασβέστιο, σίδηρο και χαλκό. Όπως όλοι οι σπόροι, έτσι και το σουσάμι είναι ένα άλλο σημαντικό και εύκολο τρόφιμο που θα μπορούσε να προστεθεί στη διατροφή σας.

2. Η πρωτεΐνη του σησαμιού είναι μια καλή πηγή φυτικών πρωτεϊνών, με καλή ποιότητα αμινοξέων που αποτελούν το 20% του σπόρου.

3. Υπάρχουν πολλές βιταμίνες του συμπλέγματος Β που βρίσκονται στο σουσάμι όπως θειαμίνη (Β1), νιασίνη, φολικό οξύ, πυριδοξίνη (Β6) και ριβοφλαβίνη. Οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β είναι σημαντικές και βοηθούν στην βελτίωση του νευρικού συστήματος, του μεταβολισμού, των ματιών, των μυών, του δέρματος και των μαλλιών.

4. Είναι πλούσια σε βασικά μέταλλα όπως μαγνήσιο, ασβέστιο, σίδηρο, ψευδάργυρο, μαγγάνιο και χαλκό. Αυτά τα στοιχεία είναι ζωτικής σημασίας για την παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων, την τοποθέτηση ασβεστίου στα οστά, τη σύνθεση των ενζύμων και την παραγωγή ορμονών.

5. Ο χαλκός είναι ιδιαίτερα καλός για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα. Το μαγνήσιο είναι ιδιαίτερα καλό για την υγεία του αναπνευστικού συστήματος και το ασβέστιο βοηθά στην πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου, στις ημικρανίες, στην οστεοπόρωση και στο προεμμηνορροϊκό σύνδρομο. Με όλα αυτά τα μέταλλα, το σουσάμι καθίσταται αρκετά σημαντικό στη διατροφή.

6. Το σουσάμι είναι επίσης υψηλής περιεκτικότητας σε μονο-ακόρεστα λιπαρά οξέα, το ελαϊκό οξύ. Το ελαϊκό οξύ βοηθά στη μείωση της κακής χοληστερόλης και στην αύξηση της καλής χοληστερόλης στο αίμα. Η έρευνα δείχνει, ότι η διατροφή που είναι πλούσια σε μονοακόρεστα λίπη είναι μια καλή βοήθεια στην πρόληψη της στεφανιαίας νόσου και εγκεφαλικών επεισοδίων.

Η χρήση του κατά την ποδηλασία.

Κατά την άσκησή σας, το σώμα σας σε μεγάλο βαθμό τροφοδοτείται από τους υδατάνθρακες. Ορισμένοι υδατάνθρακες, όπως αυτοί που περιέχονται στο παστέλι, αποθηκεύονται ως γλυκογόνο στο ήπαρ και στους μύες, αλλά θα πρέπει να συνεχίσετε την τροφοδότηση του σώματός σας κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης βόλτας με το ποδήλατο.

Το παστέλι μεταφέρεται εύκολα, παρέχει στους μύες σας την ενέργεια και τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζονται και δεν αλλοιώνεται.

Όταν είστε σε μία μεγάλη βόλτα με το ποδήλατο, θα χρειαστείτε περισσότερο από ένα γεύμα μόνο πριν φύγετε. Η κατανάλωση τροφής κάθε τρεις ώρες θα σας βοηθήσει να διατηρήσετε τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σταθερά, γεγονός που εμποδίζει αυξομειώσεις ενέργειας. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να χρειάζονται τακτικότερα γεύματα, γι’αυτό θα πρέπει να δίνετε προσοχή στα δικά σας επίπεδα ενέργειας και να τρώτε κάτι όταν νιώθετε κατατονία

Categories Αθλητική Διατροφή

Η σημασία των υδατανθράκων κατά την άσκηση

Ψωμί, πατάτες, μακαρόνια, ρύζι, φρούτα και γλυκά αποτελούν τις κυριότερες τροφές που είναι πλούσιες σε υδατάνθρακες.

Οι περισσότεροι γνωρίζουν ότι οι υδατάνθρακες είναι η σημαντικότερη πηγή ενέργειας για τις καθημερινές μας δραστηριότητες.

Ακόμα σημαντικότερος είναι ο ρόλος τους, για όσους έχουν μια αυξημένη δραστηριότητα. Αλλά για όσους αθλούνται, ανεξάρτητα με την ποσότητα ή την ένταση της άσκησης, οι υδατάνθρακες θα πρέπει να αποτελούν την βάση της διατροφικής τους πυραμίδας.

Αποτελούν το πιο σημαντικό καύσιμο για έναν δραστήριο άνθρωπο και αποθηκεύονται στους μυς ως γλυκογόνο. Για να μεγιστοποιήσει κανείς τις ενεργειακές του αποθήκες πρέπει να κρατά τα επίπεδα του γλυκογόνου υψηλά κάθε μέρα.

Πριν από μερικά χρόνια η κατανάλωση τροφής (ακόμα και νερού) κατά τη διάρκεια της άσκησης απαγορεύονταν αυστηρά. Οι τελευταίες μελέτες, όμως, αποδεικνύουν ότι η πρόσληψη τροφής κατά την άσκηση είναι αναγκαία όταν η προπόνηση διαρκεί περισσότερο από μία ώρα.

Τι μπορεί ο αθλητής να καταναλώσει

Οι υδατάνθρακες αποτελούν την κύρια πηγή ενέργειας για τον μυϊκό ιστό κατά τη διάρκεια της άσκησης. Ο συνδυασμός των απλών και των σύνθετων υδατανθράκων παρέχει ενέργεια άμεσα και για μεγάλη χρονική διάρκεια. Συνήθως οι ενεργειακές μπάρες, με αρκετή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες παρέχει ένα ιδανικό μίγμα από μαλτοδεξτρίνη και απλά σάκχαρα σαν βασική πηγή καύσιμου. Κλινικές έρευνες έχουν δείξει, ότι τα μίγματα υδατανθράκων βελτιώνουν την οξείδωση και την απορρόφηση σε σχέση με μία πηγή υδατάνθρακα.

Το φόρτωμα με υδατάνθρακες είναι η πιο παρεξηγημένη διαδικασία για την επιστήμη της αθλητικής διατροφής, γιατί οι περισσότεροι θεωρούν ότι από τη στιγμή που κάνουν μια σχετικά έντονη άσκηση θα πρέπει να ακολουθήσουν την τεχνική τις τελευταίες ημέρες πριν από αγώνα ή πριν από έντονη προπόνηση. Έτσι είναι σημαντικό να ενημερωθείτε για τα κριτήρια μέσω τον οποίων ανήκετε στην κατηγορία των ασκουμένων που την έχουν ανάγκη. Στόχος είναι η βελτίωση των αποθηκών γλυκογόνου προκειμένου να έχετε καλύτερη απόδοση για το γεγονός. Μάλιστα έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνεται η επίδοση κατά 2-3% σε δεδομένη απόσταση. Το νέο πρωτόκολλο αναφέρει ότι 1-4 μέρες πριν τον αγώνα ή προπόνηση στόχο θα πρέπει να αυξάνεται αναλογικά και σταδιακά η κατανάλωση υδατανθράκων μέσω σίτισης.

Ποια χρονική περίοδο, πόσοι υδατάνθρακες και σε ποια μορφή να καταναλώνονται πριν ή κατά τη διάρκεια της άσκησης;

Τα αθλήματα που μπορούν να επωφεληθούν περισσότερο από τη χορήγηση υδατανθράκων είναι αυτά που έχουν μεγαλύτερη διάρκεια (90-120 λεπτά ή περισσότερο) και μέτρια ως υψηλή ένταση. Αθλήματα αυτού του είδους είναι ο μαραθώνιος και η ποδηλασία αντοχής. Άλλα αθλήματα που απαιτούν έντονη διαλειμματική δραστηριότητα για παρατεταμένες χρονικές περιόδους, όπως το ποδόσφαιρο μπορούν επίσης να επωφεληθούν.

Ένας σημαντικός αριθμός παραμέτρων έχει μελετηθεί προκειμένου να καθοριστεί η καλύτερη τεχνική χορήγησης υδατανθράκων, όπως ο χρόνος της κατανάλωσης καθώς και ο τύπος, η ποσότητα και η συγκέντρωση των υδατανθράκων.

• Για τέσσερις ώρες πριν την προπόνηση, η συνιστώμενη πρόσληψη είναι τα 4-5γραμμάρια ανά κιλό σωματικού βάρους. Για κάποιον ασκούμενο που ζυγίζει 70 κιλά η προτεινόμενη ποσότητα είναι 280 – 350 γραμμάρια. Οι υδατάνθρακες μπορούν να καταναλωθούν σε οποιαδήποτε μορφή συμπεριλαμβανομένων υγρών, όπως χυμοί ή διαλύματα ή στερεοί όπως τα φρούτα ή αμυλούχες τροφές. Παράλληλα να αποφύγετε να καταναλώσετε μεγάλη ποσότητα φυτικών ινών για να αποφευχθούν γαστρεντερικά προβλήματα. Επίσης να έχετε υπόψη σας, ότι 350 γραμμάρια υδατάνθρακες δίνουν 1400 θερμίδες (1 γραμμάριο υδατάνθρακα αποδίδει 4 θερμίδες) όσο περίπου ένα μεγάλο γεύμα.

• 1 ισοδύναμο από την ομάδα φρούτων = 15 γραμμάρια υδατανθράκων (1 μήλο ή αχλάδι ή 3/4 μπανάνας ή ½ ποτ. χυμός κλπ).

• 1 ισοδύναμο από την ομάδα ψωμιού-δημητριακών = 15 γραμμάρια υδατανθράκων (1 φέτα ψωμί, ½ φλιτζάνι δημητριακά, 1 μικρή πατάτα ψητή ή βραστή κλπ).

• 1 ισοδύναμο από την ομάδα λαχανικών = 5 γραμμάρια υδατανθράκων (½ φλιτζάνι λαχανικά περίπου)

• Αθλητικά ποτά: 200-250 ml= 15 γραμμάρια υδατανθράκων

• Αθλητικές γκοφρέτες = 20-50 γραμμάρια υδατανθράκων

• Αθλητικά τζελ= 20-30 γραμμάρια υδατανθράκων

• Για 1 ώρα πριν την άσκηση η συνιστώμενη πρόσληψη είναι τα 1-2 γραμμάρια ανά κιλό σωματικού βάρους. Να σημειωθεί ότι οι υδατάνθρακες θα πρέπει να έχουν χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη.

• Λίγα λεπτά πριν την άσκηση να προτιμώνται τα διαλύματα πολυμερών γλυκόζης (40-50%), όπως η μαλτοδεξτρίνη, το άμυλο του καλαμποκιού, η αμυλόζη και η αμυλοπηκτίνη.

• Κατά τη διάρκεια της άσκησης, η ικανότητα του οργανισμού να χρησιμοποιήσει την εξωγενή παροχή ενέργειας από γλυκόζη με βάση τη βιβλιογραφία είναι τα 30-60 γραμμάρια υδατανθράκων / ώρα περίπου την ώρα και η περιεκτικότητα να μην ξεπερνά το 8% (8γρ. υδατάνθρακα ανά 100ml νερού), διότι μπορεί να καθυστερήσει η γαστρική κένωση.

Γενικά φαίνεται ότι δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στους διαφορετικούς τύπους υδατανθράκων ως μέσα ενίσχυσης της αντοχής όταν χρησιμοποιούνται κατάλληλα. Παρόλα αυτά υπάρχουν κάποια σημεία που πρέπει να επισημανθούν, όπως η χρήση της φρουκτόζης, των πολυμερών της γλυκόζης, των στερεών τροφών και των σύνθετων υδατανθράκων. Η φρουκτόζη απορροφάται πιο αργά σε σύγκριση με τη γλυκόζη από το έντερο και συνεπώς δεν προκαλεί αντιδραστική υπογλυκαιμία, διότι δεν προάγει την απελευθέρωση της ινσουλίνης, η οποία με τη σειρά της θα προκαλέσει μείωση των επιπέδων της γλυκόζης στο αίμα, όμως λόγω αυτού του γεγονότος μπορεί να εμφανίσει γαστρεντερικές διαταραχές. Επιπρόσθετα τα πολυμερή της γλυκόζης εμφανίζουν εύκολη απορρόφηση και πέψη και παρέχουν γλυκόζη αποτελεσματικά, αφού έχει σημειωθεί ότι προκαλούν μικρότερη αναστολή της γαστρικής εκκένωσης. Όσον αφορά τις στερεές μορφές υδατανθράκων, έχει βρεθεί ότι ήταν εξίσου αποτελεσματικές με τις υγρές στη διατήρηση των επιπέδων της γλυκόζης του αίματος και στην ενίσχυση της απόδοσης κατά τη διάρκεια της άσκησης, αρκεί να υπάρχει σωστή ενυδάτωση στην πρώτη περίπτωση.

Τέλος ο πιθανός ρόλος διαφόρων αμύλων και τροφών με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη αποτελεί σημαντικό παράγοντα που πρέπει να λάβει υπόψη του ένας αθλητής αντοχής και για αυτό χρειάζονται περισσότερες έρευνες, ώστε να αξιολογηθεί η επίδρασή τους στην παρατεταμένη άσκηση αντοχής.

Η πιο συνετή συμβουλή, για έναν αθλητή, είναι να πειραματιστεί με διαφορετικούς τύπους και διαφορετικές ποσότητες υδατανθράκων, κατά τη διάρκεια της προπόνησης πριν τους χρησιμοποιήσει σε αγώνα. Έτσι, θα καταφέρει να βρει τον ιδανικό ρυθμό απορρόφησής τους. Προπονείστε και το πεπτικό σας σύστημα εκτός από το μυϊκό.

Μετά την άσκηση πρέπει να γίνει η αναπλήρωση των ενεργειακών αποθεμάτων, ενώ η ποσότητα που χρειάζεται κανείς εξαρτάται από το είδος και τη διάρκεια της άσκησης. Επιλέξτε σνακ χαμηλά σε λιπαρά και πλούσια σε υδατάνθρακες. Βάλτε στόχο την κατανάλωση 1 g υδατάνθρακα ανά κιλό σωματικού βάρους μέσα στις πρώτες 2 ώρες μετά την άσκηση. Αν κάνετε ελαφριά άσκηση τότε 50 g υδατάνθρακα είναι αρκετά. Και τα κυρίως γεύματα πρέπει να περιέχουν τροφές πλούσιες σε άμυλο.