• info@thermida.com
  • Δευτέρα-Τρίτη-Τετάρτη-Παρασκευή:12.30 εως 20.30 |Πέμπτη:09.00 εως 17.00

Αρχείο Κατηγοριών: ΑΡΘΡΑ

Categories Διατροφή για παιδιά και εφήβους

Παιδική διατροφή κατά τη σχολική χρονιά

Το σχολείο ξεκινάει σύντομα και οι καλοκαιρινές αναμνήσεις μένουν πίσω αφήνοντας μια αίσθηση ευεξίας και ωριμότητας στα παιδιά σας.

Η διατροφή των παιδιών κατά τη σχολική χρονιά θα πρέπει να ενισχύει την ανάπτυξή τους και να ανταποκρίνεται στις ενεργειακές και θρεπτικές ανάγκες τους χωρίς να προωθείται η απόκτηση βάρους. Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά τους για υγιείς διατροφικές επιλογές προγραμματίζοντας συγκεκριμένες ώρες γευμάτων για όλη την οικογένεια, διατηρώντας διατροφική ποικιλία τροφίμων και θέτοντας θετικά παραδείγματα. Οι συνήθειες που διαμορφώνονται στην παιδική ηλικία είναι πιθανό να μεταφερθούν και στην ενήλικη ζωή.

Τα παιδιά και οι έφηβοι, όταν είναι πεινασμένοι, απολαμβάνουν νόστιμα σνακ. Αυτά μπορεί να δίνουν θρεπτικά συστατικά και ενέργεια που λείπουν κατά την διάρκεια των τακτικών γευμάτων. Το να λαμβάνουμε όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά σε τρία μόνο γεύματα την ημέρα ενδέχεται να μην είναι εφικτό. Τα μικρά παιδιά έχουν μικρό στομάχι και τα σνακ είναι απαραίτητα της διατροφής τους, για την ενεργειακή κάλυψη.

Τα σνακ είναι ένα σημαντικό μέρος της διατροφής ενός παιδιού που βρίσκεται στην ανάπτυξη. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι τα πιο αγαπημένα σνακ είναι πλούσια σε λιπαρά και νάτριο, ενώ έχουν  χαμηλή περιεκτικότητα σε ασβέστιο, σίδηρο, βιταμίνες A και C  και φυτικές ίνες.

Όμως έχετε τη δυνατότητα να επιλέξετε και να ετοιμάσετε υγιεινές επιλογές γευστικών σνακ τα οποία είναι ιδιαίτερα αγαπητά στα παιδιά.

 Ετοιμάστε ένα κολατσιό για το σχολείο:  

  • 1 τοστ και 1 φρούτο ή αποξηραμένα φρούτα 
  • Σάντουιτς με μαύρο ψωμί και κρεμώδες τυρί και λίγο κοτόπουλο ή τόνο ή αυγό-λαχανικά-σως μουστάρδας
  • 1 κουλούρι Θεσσαλονίκης γεμιστό-τυρί-γαλοπούλα 
  • 1 γιαούρτι με φρούτα, ξηροί καρποί 
  • 1 σπιτική τυρόπιτα ή σπανακόπιτα 
  • 1 κομμάτι σπιτικού κέικ 
  • Σάντουιτς με αραβική πίτα (γαλοπούλα- τυρί) 
  • Παστέλι-φρούτο   
  • 1 κομμάτι σπιτική πίτσα 
  • Κομματάκια καρότου και λίγες σταφίδες 
  • Λίγη μαύρη σοκολάτα με 8 κομματάκια ανάλατους ξηρούς καρπούς 
  • 1 φορά την εβδομάδα σπιτικό ποπ-κορν χωρίς αλάτι και βούτυρο

Μην ξεχνάτε μόνο ότι μετά από τον βραδινό ύπνο ένα καλό πρωινό προετοιμάζει τα παιδιά για τις ενεργειακές ανάγκες της καθημερινότητας και τους αυξάνει την πρόσφατη μνήμη καθώς και την πνευματική διαύγεια για καλύτερη απόδοση στο σχολείο.

Καλό φθινόπωρο!

Μπαμπαρούτση Ειρήνη, Ph.D

Κλινική Διαιτολόγος-Αθλητική Διατροφολόγος
Διδάκτωρ Χαροκοπείου Πανεπιστημίου Αθηνών
Επιστημονική υπεύθυνη Διαιτολογικού γραφείου “Θερμίδα”
Υπεύθυνη διαιτολόγος ΣΕΓΑΣ

Categories Έλεγχος Βάρους/Απώλεια λίπους

Ποτά στην Παραλία: Τι να προσέξετε;

Υπάρχουν πολλά που μας έρχονται στο μυαλό όταν σκεφτόμαστε το καλοκαίρι: ο χαλαρωτικός ήχος των κυμάτων, η ζεστασιά του ήλιου και η ξεκούραση. Μέσα σε αυτό το ειδυλλιακό σκηνικό, η απόλαυση ενός δροσιστικού ποτού υπάρχει πάντα στο πρόγραμμα, είτε πρόκειται για ένα κοκτέιλ, ένα smoothie ή ένα απλό μπουκάλι νερό. Ωστόσο, ενώ απολαμβάνετε αυτά τα ποτά, είναι ζωτικής σημασίας να έχετε υπόψη σας ορισμένες προφυλάξεις για να διασφαλίσετε ότι η ημέρα σας στην παραλία θα παραμείνει διασκεδαστική και ασφαλής. Σε αυτό το άρθρο, θα εξερευνήσουμε τους κινδύνους που ενέχει η κατανάλωση αλκοόλ στην παραλία, με τι μπορούμε να το συνοδεύσουμε και με τι να το αντικαταστήσουμε αλλά και βασικές συμβουλές που θα σας βοηθήσουν να απολαύσετε υπεύθυνα το ποτό σας κάτω από τον ήλιο.

Αλκοόλ και Καλοκαίρι

Το αλκοόλ και το καλοκαίρι πάνε συχνά χέρι-χέρι, με πολλούς ανθρώπους να απολαμβάνουν κρύες μπύρες, δροσιστικά κοκτέιλ και κρασιά κατά τη διάρκεια ενός πικ-νικ, εκδρομών στην παραλία και μπάρμπεκιου. Ωστόσο, είναι σημαντικό να έχετε υπόψη σας τις επιπτώσεις του αλκοόλ σε ζεστές συνθήκες. Το αλκοόλ μπορεί να επιταχύνει την αφυδάτωση, καθιστώντας ευκολότερο το γεγονός να αφυδατωθείτε ή να πάθετε ηλιακό έγκαυμα χωρίς να το καταλάβετε. Μπορεί, επίσης, να αυξήσει τον κίνδυνο ατυχημάτων, είτε πρόκειται για κολύμπι, είτε για θαλάσσιο σπορ, είτε απλώς για περπάτημα σε ανώμαλο έδαφος. Για να απολαύσετε υπεύθυνα τα καλοκαιρινά ποτά, είναι σημαντικό να πίνετε άφθονο νερό, να κάνετε τακτικά διαλείμματα στη σκιά και να περιορίσετε την κατανάλωση αλκοόλ, εξασφαλίζοντας μια διασκεδαστική και ασφαλή καλοκαιρινή εμπειρία.

Κίνδυνοι κατανάλωσης Αλκοόλ στην Παραλία

Ενώ η κατανάλωση ενός κοκτέιλ ή μιας παγωμένης μπύρας στην παραλία μπορεί να είναι ένας ευχάριστος τρόπος χαλάρωσης, είναι σημαντικό να γνωρίζετε τους πιθανούς κινδύνους που σχετίζονται με την κατανάλωση αλκοόλ σε αυτό το περιβάλλον. Το αλκοόλ, πιο συγκεκριμένα, μπορεί να οδηγήσει σε αφυδάτωση, ειδικά κάτω από τον έντονο ήλιο, καθώς προκαλεί ταχύτερη απώλεια υγρών από το σώμα. Όντως διουρητικό και αναγκάζει το σώμα μας να αποβάλλει τα υγρά με πιο γρήγορο ρυθμό. Αυτό, σε συνδυασμό με τη σωματική άσκηση από το κολύμπι ή των σπορ στην παραλία, μπορεί να οδηγήσει γρήγορα σε θερμική εξάντληση ή θερμοπληξία. Η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ μπορεί επίσης να αμβλύνει την αντίληψή σας για πιθανούς κινδύνους, όπως το ηλιακό έγκαυμα ή το κολύμπι σε βαθιά νερά. Ως εκ τούτου, είναι ζωτικής σημασίας να καταναλώνετε αλκοόλ με μέτρο, να ενυδατώνεστε με άφθονο νερό και να δίνετε πάντα προτεραιότητα στην ασφάλειά σας.

Με τι να συνοδεύσετε το αλκοόλ στην παραλία;

Οι επιλογές που ακολουθούν μπορούν να βοηθήσουν στη διατήρηση της ενυδάτωσης και της ισορροπίας των ηλεκτρολυτών ενώ απολαμβάνετε αλκοολούχα ποτά στην παραλία:

  • Νερό: Πάντα να έχετε άφθονο νερό για να παραμείνετε ενυδατωμένοι και να αντισταθμίζετε την επίδραση της αφυδάτωσης που δημιουργεί το αλκοόλ.
  • Ηλεκτρολύτες: Τα αθλητικά ποτά ή τα διαλύματα ηλεκτρολυτών βοηθούν στη διατήρηση της ενυδάτωσης και στην αναπλήρωση των απαραίτητων αλάτων.
  • Φρέσκα φρούτα: Προτιμήστε φρούτα, τα οποία είναι πλούσια σε νερό για να τσιμπολογάτε καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας και να διατηρείτε την ενυδάτωσή σας.
  • Ελαφριά σνακ: Απολαύστε ελαφριά και υγιεινά σνακ, όπως στικς λαχανικών με χούμους, ξηρούς καρπούς ή κράκερς ολικής άλεσης.
  • Smoothies: Αναμείξτε φρέσκα φρούτα με πάγο και γιαούρτι για μια δροσιστική και θρεπτική εναλλακτική λύση.
  • Παγωμένα τσάι και λεμονάδες: Τα μη καφεϊνούχα παγωμένα τσάι και οι λεμονάδες μπορούν να αποτελέσουν δροσιστικές και ενυδατικές επιλογές για εναλλαγή με τα αλκοολούχα ποτά.
  • Μπάρες δημητριακών ή πρωτεΐνης: Αυτές μπορούν να παρέχουν άμεσα ενέργεια και να αποτελέσουν μια πολύ καλή επιλογή ενδιάμεσου σνακ.

Με τι να το αντικαταστήσετε;

Για όσους επιθυμούν να απολαύσουν ένα δροσιστικό ποτό στην παραλία χωρίς τους κινδύνους που σχετίζονται με το αλκοόλ, υπάρχουν πολλές εναλλακτικές λύσεις. Σκεφτείτε να επιλέξετε τα mocktails, τα οποία προσφέρουν τις ίδιες ζωντανές γεύσεις με τα αγαπημένα σας κοκτέιλ, αλλά χωρίς το αλκοόλ. Τα smoothies και τα ροφήματα με φρέσκα φρούτα παρέχουν μια θρεπτική και δυναμωτική επιλογή, γεμάτη βιταμίνες και φυσική γλυκύτητα. Τα παγωμένα τσάι και οι λεμονάδες, ειδικά αυτά που είναι εμποτισμένα με φρέσκα φρούτα και βότανα, μπορούν να είναι τόσο δροσιστικά όσο και αναζωογονητικά. Επιπλέον, τα ποτά με ηλεκτρολύτες μπορούν να βοηθήσουν στη διατήρηση των επιπέδων ενυδάτωσης του σώματός σας, ειδικά μετά από κολύμπι ή κάποιον αγώνα beach volley. Αυτές οι εναλλακτικές λύσεις όχι μόνο σας κρατούν ενυδατωμένους, αλλά σας επιτρέπουν επίσης να απολαύσετε τον ήλιο και την άμμο χωρίς να διακυβεύεται η ασφάλεια ή η ευεξία σας.

7 + 1 tips για αποφυγή αφυδάτωσης

Η ενυδάτωση είναι ζωτικής σημασίας για να εξασφαλίσετε μια ασφαλή και ευχάριστη εμπειρία στην παραλία. Ακολουθώντας τις παρακάτω συμβουλές, μπορείτε να αποτρέψετε αποτελεσματικά την αφυδάτωση και να απολαύσετε πλήρως τον χρόνο σας:

  1. Πίνετε άφθονο νερό: Ξεκινήστε την ενυδάτωση πριν φτάσετε και συνεχίστε να πίνετε νερό τακτικά καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας.
  2. Φέρτε μαζί σας ένα ψυγείο: Γεμίστε το με μπουκάλια με νερό και ενυδατικά ροφήματα, όπως ποτά με ηλεκτρολύτες.
  3. Καταναλώστε ενυδατικά τρόφιμα: Φάτε φρούτα και λαχανικά με υψηλή περιεκτικότητα σε νερό, όπως είναι το καρπούζι και το αγγούρι.
  4. Περιορίστε το αλκοόλ και τα ροφήματα με καφεΐνη: Αυτά τα ποτά μπορούν να αυξήσουν την αφυδάτωση, οπότε καταναλώστε τα με μέτρο ή αποφύγετε τα εντελώς.
  5. Κάντε διαλείμματα στη σκιά: Ξεκουραστείτε σε σκιερούς χώρους για να δροσιστείτε και να μειώσετε την απώλεια νερού μέσω της εφίδρωσης.
  6. Φορέστε ελαφριά ρούχα: Επιλέξτε υφάσματα που αναπνέουν και ένα καπέλο για να διατηρήσετε τη θερμοκρασία του σώματός σας σε χαμηλά επίπεδα.
  7. Χρησιμοποιήστε ηλεκτρολύτες, ειδικά εάν γυμνάζεστε εντατικά: Πίνετε αθλητικά ποτά ή άλλα διαλύματα ηλεκτρολυτών για να αναπληρώσετε τα άλατα και τα μέταλλα που χάνονται μέσω του ιδρώτα.
  8. Χρησιμοποιήστε ένα χρονόμετρο ή μια εφαρμογή για να υπενθυμίζετε στον εαυτό σας να πίνετε νερό τακτικά, ειδικά αν είστε απορροφημένοι σε δραστηριότητες.

Βιβλιογραφία

Roerecke M. (2021). Alcohol’s Impact on the Cardiovascular System. Nutrients, 13(10), 3419. https://doi.org/10.3390/nu13103419

Maughan, R. J., & Shirreffs, S. M. (2010). Dehydration and rehydration in competative sport. Scandinavian journal of medicine & science in sports, 20 Suppl 3, 40–47. https://doi.org/10.1111/j.1600-0838.2010.01207.x

Adan A. (2012). Cognitive performance and dehydration. Journal of the American College of Nutrition, 31(2), 71–78. https://doi.org/10.1080/07315724.2012.10720011

Επιμέλεια Κειμένου:

Αντωνία Βασιλοπούλου, BSc

Διαιτολόγος-Διατροφολόγος

Απόφοιτη Χαροκοπείου Πανεπιστημίου Αθηνών

Categories Έλεγχος Βάρους/Απώλεια λίπους

Συμβουλές διατροφής για τις καλοκαιρινές διακοπές

Οι καλοκαιρινές αποδράσεις δίνουν την ευκαιρία να χαλαρώσουμε, να γεμίσουμε τις μπαταρίες μας και να δοκιμάσουμε νέες δραστηριότητες, αλλά και γεύσεις. Παρόλα αυτά, εάν προσπαθούμε να ελέγξουμε το βάρος μας, ίσως οι διακοπές να μας προκαλέσουν άγχος. Ενδεχομένως, από τη μία πλευρά αναρωτιόμαστε αν θα αναγκαστούμε να διακόψουμε τη διατροφή μας και από την άλλη πόσο θα μπορούσε να επηρεαστεί η ζυγαριά από μερικές διατροφικές υπερβολές: στις περισσότερες περιπτώσεις, πολύ! Όμως, το ευχάριστο νέο είναι πως δε χρειάζεται να ανησυχούμε, αφού οι διακοπές και η διατροφή μπορούν να συνδυαστούν με ευκολία, ειδικά όταν μπορούμε να προετοιμάσουμε τα γεύματά μας. Αυτό σημαίνει πως δε χρειάζεται να εγκαταλείψουμε την προσπάθεια, αλλά ούτε και να στερηθούμε τη γεύση και την ποικιλία κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών.

“Όταν τηρούμε ένα τακτικό διατροφικό πλάνο δεν πεινάμε έντονα”

Αν οργανώσουμε ταξίδι οδικώς, με πλοίο ή με αεροπλάνο, είτε στην χώρα μας ή στο εξωτερικό, είτε σκοπεύουμε να περάσουμε τις διακοπές μας σε μια παραλία ή σε κάποιο βουνό, σε κάθε περίπτωση, οι παρακάτω στρατηγικές θα μας βοηθήσουν να τραφούμε υγιεινά χωρίς να αποκλείσουμε συγκεκριμένα τρόφιμα και καλοκαιρινές λιχουδιές. Είναι κατανοητό πως το κύριο διατροφικό εμπόδιο κατά την διάρκεια των διακοπών είναι ότι βγαίνουμε εκτός προγράμματος, τρώγοντας παραπάνω σνακ και πίνοντας περισσότερο αλκοόλ. Εάν όμως τηρούμε ένα τακτικό διατροφικό πλάνο δεν θα πεινάμε έντονα, ώστε να παρασυρόμαστε στην υπερβολική κατανάλωση τροφίμων που είναι πλούσια σε θερμίδες.

1. Αποφύγετε τις εξόδους με άδειο στομάχι. Πριν βγείτε φροντίστε να έχετε φάει κάτι ώστε να μην πεινάσετε αργότερα. Εύκολα σνακ με σύνθετους υδατάνθρακες, πρωτεΐνη και ακόρεστα λιπαρά, όπως για παράδειγμα φέτες μήλου με φυστικοβούτυρο, ή ένα κομμάτι γαλοπούλα και μια φέτα τυρί σε μια πίτα ολικής αλέσεως, θα αποτελούσαν εύκολες αλλά και θρεπτικές λύσεις.

2. Αποφύγετε να πίνετε αλκοόλ νηστικοί. Το αλκοόλ αυξάνει την όρεξη και μειώνει την ικανότητά σας να ελέγχετε την ποσότητα φαγητού που καταναλώνετε.

3. Ας μην ψωνίζετε τρόφιμα πεινασμένοι. Αν φάτε κάτι πριν πάτε για ψώνια στο σούπερ μάρκετ, δε θα σας τραβήξουν την προσοχή οι διάφορες παραπλανητικές μυρωδιές και εικόνες από αυτά που θα συναντήσετε και, συνεπώς, δεν θα καταλήξετε σε αγορές που δεν χρειάζεστε.

4. Εντάξτε στα καλοκαιρινά σας γεύματα τα λαχανικά. Προσπαθήστε να μην παραβλέπετε τα φρούτα και τα λαχανικά που υπάρχουν στον κατάλογο. Μπορούν να δημιουργήσουν πολύ ωραία σνακ, όπως και πολύ νόστιμα κυρίως πιάτα, αν δεν παρασυρθείτε σε υπερβολικές ποσότητες από τις λαχταριστές σως.

5. Γιατί να μην αφιερώνατε χρόνο και θερμίδες στο περπάτημα, στο κολύμπι, στο ποδήλατο ή ακόμα και στον χορό; Ο χορός είναι μια πολύ σπουδαία και ευχάριστη λύση, ώστε να απαλλαγείτε από κάποιες θερμίδες κατά τη διάρκεια των διακοπών. Ταυτόχρονα, προτείνετε στην παρέα σας να περπατήσετε προς ή και από το εστιατόριο.

6. Να εστιάζετε σε ό,τι έχει πραγματικά σημασία. Αν και το φαγητό αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι των διακοπών, υπάρχουν αρκετές στιγμές μέσα στην ημέρα που χρειάζεται να το βγάζετε από το μυαλό σας, ώστε να αφιερώνεστε πραγματικά στα άτομα που είναι μαζί σας, στις στιγμές διασκέδασης και γέλιου. Εάν υπάρχει ισορροπία και αυτοέλεγχος σε καθημερινή βάση, δεν θα γίνει και κάτι εάν ξεφεύγετε μια φορά στο τόσο.

Categories Κλινική Διατροφή

Γλυκόζη και βιταμίνη c στο αίμα: ποια είναι η σχέση τους και πως επηρεάζουν τον οργανισμό;

1.   Εισαγωγή

Στην ανθρώπινη υγεία, οι ρόλοι που διαδραματίζουν τα επιμέρους θρεπτικά συστατικά συχνά συνεπικουρούν σε ένα πολύπλοκο σύστημα που επηρεάζει τη συνολική μας ευεξία. Πρωταγωνιστικό ρόλο κατέχουν η βιταμίνη C, που φημίζεται για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού, και η γλυκόζη αίματος, το βασικό καύσιμο για τα κύτταρά μας. Πέρα από τη μεμονωμένη σημασία τους, υπάρχει μια ενδιαφέρουσα αλληλεπίδραση μεταξύ αυτών των δύο στοιχείων, που διαμορφώνει το τοπίο της μεταβολικής μας υγείας. Αυτό το άρθρο ξεκινά μια εξερεύνηση της συμβιωτικής σχέσης μεταξύ της βιταμίνης C και της γλυκόζης του αίματος, αναδεικνύοντας τις περίπλοκες συνδέσεις αυτών των στοιχείων για μια ολιστική προσέγγιση της υγείας. Καθώς περιηγούμαστε στο διατροφικό αυτό θέμα, θα αναφερθούμε στους πολύπλευρους ρόλους της βιταμίνης C και θα εμβαθύνουμε στον περίπλοκο σύστημα ρύθμισης που διατηρεί τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, αποκαλύπτοντας τελικά τον βαθύ αντίκτυπο που έχει η αλληλεπίδρασή τους στη συνολική μας υγεία.

2.   Οι βασικοί ρόλοι της βιταμίνης C

Η βιταμίνη C, επιστημονικά γνωστή ως ασκορβικό οξύ, αναδεικνύεται σε διατροφική δύναμη με άμεση επίδραση στη διατήρηση της βέλτιστης υγείας. Πρώτη μεταξύ των ιδιοτήτων της είναι η ικανότητά της ως αντιοξειδωτικό, καταπολεμώντας το οξειδωτικό στρες του οργανισμού. Αυτή η ιδιότητα όχι μόνο ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, αλλά χρησιμεύει επίσης ως ασπίδα κατά της κυτταρικής βλάβης, συμβάλλοντας στη συνολική ανθεκτικότητα των βιολογικών μας συστημάτων. Πέρα από την ενίσχυση του ανοσοποιητικού της συστήματος, η βιταμίνη C είναι ο άξονας της σύνθεσης του κολλαγόνου, της δομικής πρωτεΐνης που είναι απαραίτητη για το δέρμα, τα οστά και τα αιμοφόρα αγγεία. Επιπλέον, η ικανότητά της να ενισχύει την απορρόφηση του μη αιμικού σιδήρου από φυτικές πηγές υπογραμμίζει τον κομβικό της ρόλο στην πρόληψη της σιδηροπενικής αναιμίας. Φαίνεται, λοιπόν, ότι η συνεισφορά της βιταμίνης C είναι μεγάλη και η επίδρασή της στην υγεία πολύπλευρη.

3.   Γλυκόζης αίματος και η ρύθμιση του οργανισμού

Στον πυρήνα του συστήματος που διαχειρίζεται την ενέργεια του σώματός μας βρίσκεται η γλυκόζη του αίματος. Αυτό το απλό σάκχαρο, που προέρχεται από τις τροφές που καταναλώνουμε, χρησιμεύει ως η κύρια πηγή ενέργειας για τα κύτταρά μας, τροφοδοτώντας τον περίπλοκο μηχανισμό των λειτουργιών του οργανισμού. Ωστόσο, η ικανότητα του οργανισμού να διατηρεί μια λεπτή ισορροπία στα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα αποτελεί απόδειξη της πολυπλοκότητας των ρυθμιστικών μηχανισμών του. Κεντρικό ρόλο σε αυτή την ισορροπία παίζει η ινσουλίνη, μια ορμόνη που παράγεται από το πάγκρεας και «αναλαμβάνει» την πρόσληψη και την αποθήκευση της γλυκόζης στα κύτταρα. Με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεται ότι η γλυκόζη στο αίμα παραμένει εντός ενός στενού εύρους, ζωτικής σημασίας για την κυτταρική λειτουργία και τη συνολική υγεία. Οι ανισορροπίες αυτής της ρύθμισης, που συχνά συνδέονται με καταστάσεις όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, υπογραμμίζουν την κρίσιμη σημασία της κατανόησης της δυναμικής της γλυκόζης του αίματος και των εκτεταμένων συνεπειών όταν διαταράσσεται αυτή η ισορροπία. Παράγοντες του τρόπου ζωής, όπως η ισορροπημένη διατροφή, η τακτική σωματική δραστηριότητα και η σωστή ενυδάτωση, συμβάλλουν στα σταθερά επίπεδα σακχάρου στο αίμα, προάγοντας τη συνολική ευεξία και μειώνοντας τον κίνδυνο μεταβολικών διαταραχών.

4.   Ο αντίκτυπος της έλλειψης βιταμίνης C στη γλυκόζη αίματος

Οι συνέπειες της ανεπάρκειας της βιταμίνης C συμβάλλουν στην ευαίσθητη ισορροπία της ρύθμισης της γλυκόζης του αίματος, προσφέροντας μια απεικόνιση της διασύνδεσης αυτών των δύο στοιχείων. Η έλλειψη βιταμίνης C δεν θέτει σε κίνδυνο μόνο το ανοσοποιητικό σύστημα, αλλά μπορεί επίσης να έχει επιπτώσεις στη μεταβολική υγεία. Μελέτες υποδεικνύουν ότι τα ανεπαρκή επίπεδα βιταμίνης C μπορεί να εμποδίσουν την ικανότητα του οργανισμού να επεξεργάζεται αποτελεσματικά τη γλυκόζη, συμβάλλοντας ενδεχομένως σε διαταραχές των επιπέδων σακχάρου στο αίμα. Επιπλέον, όταν είναι σε έλλειψη η βιταμίνη C, οι αντιοξειδωτικές της ιδιότητες, μπορεί να αφήσουν τα παγκρεατικά κύτταρα ευάλωτα στο οξειδωτικό στρες, παρεμποδίζοντας ενδεχομένως την παραγωγή ινσουλίνης. Αυτή η περίπλοκη αλληλεπίδραση υπογραμμίζει τη σημασία της διατήρησης των βέλτιστων επιπέδων βιταμίνης C για την υποστήριξη όχι μόνο της λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος αλλά και των περίπλοκων μηχανισμών που διέπουν τη δυναμική της γλυκόζης στο αίμα.

5.   Διατροφικές πηγές βιταμίνης C και τρόφιμα φιλικά προς τη γλυκόζη του αίματος

Η θρέψη του σώματός μας με μια ολοκληρωμένη διατροφή είναι καθοριστικής σημασίας για την ενίσχυση της σχέσης μεταξύ της βιταμίνης C και της γλυκόζης του αίματος. Τα πλούσια σε βιταμίνη C τρόφιμα γίνονται όχι μόνο πηγή υποστήριξης του ανοσοποιητικού συστήματος αλλά και αναπόσπαστο μέρος μιας διατροφής που ευνοεί τα σταθερά επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Τα εσπεριδοειδή, τα μούρα, το μπρόκολο και οι πιπεριές ξεχωρίζουν ως πρωταθλητές στις πηγές της βιταμίνης C. Ο συνδυασμός τους με σύνθετους υδατάνθρακες, τρόφιμα υψηλής περιεκτικότητας σε φυτικές ίνες και άπαχες πρωτεΐνες δημιουργεί μια ισορροπημένη διατροφική προσέγγιση που υποστηρίζει τη ρύθμιση της γλυκόζης στο αίμα. Η ενσωμάτωση αυτών των πλούσιων σε θρεπτικά συστατικά τροφίμων όχι μόνο εξασφαλίζει επαρκή πρόσληψη βιταμίνης C αλλά συμβάλλει, επίσης, στη συνολική διατροφική αρμονία που είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της βέλτιστης υγείας.

6.   Συμπέρασμα

Ανακεφαλαιώνοντας, η σχέση μεταξύ της βιταμίνης C και της γλυκόζης στο αίμα αποτελεί μια διασύνδεση στο πλαίσιο των περίπλοκων φυσιολογικών διεργασιών του σώματος. Η βιταμίνη C αναδεικνύεται σε κρίσιμο παράγοντα στο μεταβολισμό της γλυκόζης, επηρεάζοντας τον τρόπο με τον οποίο το σώμα επεξεργάζεται και χρησιμοποιεί αυτή τη βασική πηγή ενέργειας. Οι έρευνες δείχνουν ότι τα επαρκή επίπεδα βιταμίνης C μπορεί να ενισχύσουν την ευαισθησία στην ινσουλίνη, συμβάλλοντας στην αποτελεσματικότερη πρόσληψη γλυκόζης από τα κύτταρα. Επιπλέον, οι αντιοξειδωτικές ιδιότητες της βιταμίνης C μπορεί να προσφέρουν προστατευτικά αποτελέσματα έναντι των βλαβών που προκαλούνται από το οξειδωτικό στρες στα κύτταρα που εκκρίνουν ινσουλίνη στο πάγκρεας. Με τη σειρά τους, τα ισορροπημένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα επηρεάζουν θετικά την ικανότητα του οργανισμού να απορροφά και να χρησιμοποιεί τη βιταμίνη C. Αυτή η αλληλεπίδραση υπογραμμίζει τη σημασία της διατήρησης ενός ολοκληρωμένου διατροφικού προφίλ, όπου η αρμονική αλληλεπίδραση μεταξύ της βιταμίνης C και της γλυκόζης στο αίμα συμβάλλει στη συνολική υγεία και τη μεταβολική ισορροπία. Καθώς περιηγούμαστε στο έδαφος της διατροφής, του τρόπου ζωής και της επιστημονικής κατανόησης, η επιτακτική ανάγκη καθίσταται σαφής: μια ολιστική προσέγγιση, που περιλαμβάνει διατροφικές επιλογές, τροποποιήσεις στον τρόπο ζωής και ενημερωμένη συμπληρωματική αγωγή όταν είναι απαραίτητο, δίνει τη δυνατότητα στα άτομα να συμμετέχουν ενεργά στη μεταβολική τους ευημερία.

Επιμέλεια Κειμένου:

Αντωνία Βασιλοπούλου, BSc

Διαιτολόγος-Διατροφολόγος

Απόφοιτη Χαροκοπείου Πανεπιστημίου Αθηνών

Categories Κλινική Διατροφή

«Έχω σπαστική κολίτιδα. Πώς θα την αντιμετωπίσω διατροφικά;».

Τι είναι η σπαστική κολίτιδα;

Το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου (ΣΕΕ – αγγλικά: irritable bowel syndrome – IBS), ή αλλιώς, σπαστική κολίτιδα, είναι μια λειτουργική διαταραχή του εντέρου που χαρακτηρίζεται από χρόνιο κοιλιακό άλγος, κοιλιακή δυσφορία, κοιλιακή διάταση (φούσκωμα) και αλλαγές στις συνήθειες του εντέρου απουσία κάποιας οργανικής νόσου. Μπορεί να εμφανισθεί υπό τη μορφή διάρροιας ή δυσκοιλιότητας ή με εναλλαγή αυτών, ενώ η παθοφυσιολογία του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου είναι ελλιπώς κατανοητή. Ωστόσο, είναι καλά τεκμηριωμένο ότι υπάρχει διαταραγμένη επικοινωνία μεταξύ του εντέρου και του εγκεφάλου, που οδηγεί σε διαταραχές της κινητικότητας, σπλαχνική υπερευαισθησία και αλλοιωμένη επεξεργασία από το κεντρικό νευρικό σύστημα.

Το ΣΕΕ είναι σχετικά συχνό. Στον Δυτικό κόσμο το 10-15% του πληθυσμού εμφανίζει τα συμπτώματα του συνδρόμου. Οι πάσχοντες είναι συνήθως ηλικίας νεότερης των 50 ετών και συχνότερα γυναίκες. Αρκετοί ασθενείς συσχετίζουν τα συμπτώματα με συναισθηματική ένταση (στρεσσογόνα ερεθίσματα), με τη λήψη συγκεκριμένης τροφής και κάποιες γυναίκες με την έμμηνο ρύση.

Ποια τα συμπτώματα;

Με βάση τις συνήθειες του εντέρου διακρίνονται 3 τύποι ΣΕΕ:

  1. με δυσκοιλιότητα (ΣΕΕ-Δυσ),
  2. με διάρροια (ΣΕΕ-Διαρ) ή
  3. με εναλλαγές (ΣΕΕ-εν).

Επιπλέον, στα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνονται:

  • τυμπανισμός (έντονο φούσκωμα στην περιοχή της κοιλιάς)
  • αυξημένη αποβολή αερίων
  • ερυγές
  • έντονος κοιλιακός πόνος που δεν υποχωρεί ακόμη και μετά την κένωση
  • διαρκής ανάγκη για ούρηση
  • δυσανεξία σε ορισμένες τροφές
  • δυσκολία πέψης και καούρες
  • βλέννα στα κόπρανα

Πως γίνεται η διάγνωση;

Για τη διάγνωση του ΣΕΕ απαιτείται ένας στοιχειώδης έλεγχος για να επιβεβαιωθεί ότι η πάθηση είναι καθαρά λειτουργική και όχι οργανική και να αποκλεισθούν άλλες σοβαρές παθήσεις που μπορεί να εκδηλώνονται με παρόμοια συμπτώματα, όπως π.χ. η κοιλιοκάκη. Παραδοσιακά, η διάγνωση του ΣΕΕ βασίζεται στη θετική αναγνώριση συμπτωμάτων που συσχετίζονται με διάφορα σύνδρομα που σχετίζονται με διαταραχές όπως η διάρροια, η δυσκοιλιότητα, ο χρόνιος κοιλιακός πόνος ή το φούσκωμα.

Στους περισσότερους ανθρώπους, η διάγνωση μπορεί να τεθεί με βάση το κλινικό ιστορικό, εκτός εάν υπάρχουν συμπτώματα που προκαλούν ανησυχία όπως είναι η απώλεια βάρους ή η αιμορραγία από το ορθό ή εάν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό φλεγμονώδους νόσου του εντέρου ή κοιλιοκάκης.

Ποιος ο ρόλος της Διατροφής;

Σε πολλούς ασθενείς, τα συμπτώματα πυροδοτούνται από μεγάλα γεύματα ορισμένων τροφών όπως δημητριακά, γαλακτοκομικά, σοκολάτα, πικάντικα και λιπαρά τρόφιμα, ορισμένα φρούτα και λαχανικά, αλκοόλ, καφές, τσάι. Τα τρόφιμα αυτά είναι συχνά υψηλής περιεκτικότητας σε θρεπτικά συστατικά και επομένως δεν είναι σπάνιο να παρατηρούνται διατροφικές ελλείψεις και ανεπάρκειες κατά τη διατροφική αξιολόγηση των ασθενών.

Κρατώντας ένα ημερολόγιο διατροφής και καταγράφοντας την επιδείνωση των συμπτωμάτων οι ασθενείς μπορούν να αναγνωρίσουν την ευαισθησία τους και να αποφύγουν τις αντίστοιχες τροφές.

Ωστόσο, ο ρόλος της διατροφής στη θεραπεία του ΣΕΕ δεν είναι πλήρως κατανοητός. Παρόλο που σπάνια παρατηρείται τροφική αλλεργία, πολλοί ασθενείς πιστεύουν ότι τροφικές δυσανεξίες προκαλούν τα συμπτώματά τους και πολλές φορές τροποποιούν τη δίαιτά τους βάσει πληροφοριών που δέχονται από τον περίγυρό τους και το διαδίκτυο.

Θρεπτικά συστατικά και τρόφιμα που πρέπει να αποφύγετε.

Καφεΐνη

Η καφεΐνη μπορεί να αυξήσει την έκκριση γαστρικού οξέος και την κινητικότητα του εντέρου, για αυτό και θεωρείται ότι δύναται να συμβάλει στην συμπτωματολογία στα άτομα με μεγαλύτερη ευαισθησία και ΣΕΕ.

Πικάντικα τρόφιμα

Η καψαϊκίνη αποτελεί συστατικό των καυτερών πιπεριών και πολλών άλλων πικάντικων τροφίμων. Είναι υπεύθυνη για το αίσθημα καύσου και τον πόνο στο στομάχι που προκαλείται στα υγιή άτομα μετά την ανίχνευση της ουσίας αυτής από συγκεκριμένους υποδοχείς στον πεπτικό σωλήνα. Η έκφραση των υποδοχέων αυτών είναι αυξημένη στα άτομα με σπλαχνική υπερευαισθησία.

Λιπαρά τρόφιμα

Η κατανάλωση γευμάτων υψηλής περιεκτικότητας σε λίπος, όπως τα τηγανιτά και τα τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε βούτυρο φαίνεται να επιτείνει τα συμπτώματα των ασθενών με ΣΕΕ.

 

Διατροφικές συνήθειες 

Τα ακανόνιστα γεύματα, η μειωμένη κατανάλωση φρούτων και λαχανικών, καθώς και η αυξημένη κατανάλωση «πρόχειρου» φαγητού σχετίζεται με αυξημένη πιθανότητα παρουσίας συμπτωμάτων στα άτομα με ΣΕΕ. Η αξιολόγηση των διατροφικών συνηθειών και η ενθάρρυνση για κατανάλωση μίας ισορροπημένης δίαιτας με τακτικά γεύματα

και καλές διαιτητικές πρακτικές, όπως αρκετό χρόνο για το γεύμα, καλή μάσηση της τροφής, αποφυγή λήψης φαγητού αργά τη νύχτα και ενθάρρυνση για ποικιλία τροφίμων ώστε να εξασφαλιστεί θρεπτική επάρκεια είναι οδηγίες που πρέπει να δίνονται σε αυτούς στους ασθενείς.

Τι να προτιμήσετε;

Ζυμώσιμοι υδατάνθρακες

Ολοένα και αυξανόμενο ενδιαφέρον στη διαχείριση των ασθενών με ΣΕΕ παρουσιάζει η εφαρμογή της δίαιτας περιορισμού των ζυμώσιμων υδατανθράκων (στους οποίους περιλαμβάνονται ολιγοσακχαρίτες, δυσακχαρίτες, μονοσακχαρίτες και πολυόλες), γνωστή ως δίαιτα FODMAPs από τα αγγλικά αρχικά του όρου (Fermentable Oligosaccharides, Disaccharides, Monosaccharides, and Polyols). Μία δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε FODMAPs περιλαμβάνει την αποφυγή φρουκτόζης, λακτόζης, πολυολών και φρουκτάνων που περιέχονται σε πολλές ομάδες τροφίμων. Επειδή οι διαιτητικοί περιορισμοί που επιβάλλει μία τέτοια δίαιτα είναι πολλοί, είναι πολύ σημαντικό να δίνονται στους ασθενείς λίστες τόσο με τα προς αποφυγή τρόφιμα αλλά και οι εναλλακτικές επιλογές των τροφίμων αυτών.

  • Φρουκτόζη (κάποια φρούτα, μέλι, σιρόπι καλαμποκιού υψηλής περιεκτικότητας σε φρουκτόζη)
  • Λακτόζη (γαλακτοκομικά)
  • Φρουκτάνες (σιτάρι, κρεμμύδι, σκόρδο κ.ά.). Οι Φρουκτάνες είναι γνωστές και ως ινουλίνη.
  • Γαλακτάνια (φασόλια, φακές, όσπρια όπως σόγια κ.ά.)
  • Πολυόλες (γλυκαντικά που περιέχουν σορβιτόλη, μαννιτόλη, ξυλιτόλη, μαλτιτόλη, φρούτα με κουκούτσι όπως αβοκάντο, βερίκοκα, κεράσια, νεκταρίνια, ροδάκινα, δαμάσκηνα κ.ά.)

Τι άλλο πρέπει να προσέξετε

Το αίτιο που προκαλεί το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου ερευνάται από τους γιατρούς για περισσότερο από δύο αιώνες. Παρά το γεγονός αυτό δεν υπάρχει ακόμα κάποια επιστημονική εξήγηση. Ορισμένοι δηλώνουν ότι προκαλείται από δίαιτα, άλλοι ότι οφείλεται σε διαταραχή στην κινητικότητα του εντέρου, ενώ άλλοι θεωρούν ότι αποτελεί ψυχολογική διαταραχή ή ψυχοφυσιολογικό φαινόμενο.

Δεδομένου ότι δεν υπάρχει σαφής αιτία για το ΣΕΕ η αντιμετώπιση βασίζεται κυρίως στη σωστή ανάλυση του ιστορικού των συμπτωμάτων του ασθενούς και την ηλικία εμφάνισης, ενώ σημαντικό είναι να γνωρίζουμε εάν προηγήθηκε εντερική λοίμωξη. Οι βασικοί άξονες της θεραπείας περιλαμβάνουν την εκπαίδευση των ασθενών σχετικά με την πάθηση, τροποποιήσεις στον τρόπο ζωής, αλλαγές στη διατροφή, φάρμακα και ψυχολογική θεραπεία. Ως αρχική προσέγγιση συνιστάται αλλαγή του τρόπου ζωής με τροποποίηση της δίαιτας και άσκηση. Όταν τα συμπτώματα είναι έντονα χορηγείται φαρμακευτική αγωγή η οποία κατευθύνεται στην αντιμετώπιση του κυρίαρχου συμπτώματος, δυσκοιλιότητας, διάρροιας ή κοιλιακού πόνου.

Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες συστάσεις του Βρετανικού Συλλόγου Διαιτολόγων οι βασικές οδηγίες που βοηθούν τους ανθρώπους με σπαστική κολίτιδα περιλαμβάνουν:

  • Ισορροπημένη ένταξη φυτικών ινών στη διατροφή (φρούτα, λαχανικά, δημητριακά και ξηροί καρποί)
  • Επαρκή ενυδάτωση
  • Σε περίπτωση αυξημένης κατανάλωσης καφεΐνης, δοκιμαστικός περιορισμός-επανένταξη εάν επί απουσίας βελτίωσης
  • Περιορισμός της κατανάλωσης τυριού και αγελαδινού γάλακτος
  • Ένταξη φυσικής δραστηριότητας στην καθημερινότητα
  • Αποφυγή του καπνίσματος
  • Καταγραφή των τροφών που πυροδοτούν τα συμπτώματα και αποφυγή τους
  • Περιορισμός μεγάλων ποσοτήτων αλκοόλ και των ανθρακούχων ποτών
  • Λήψη φαρμακευτικής αγωγής
  • Τακτικά γεύματα και ενθάρρυνση για ποικιλία τροφίμων ώστε να εξασφαλιστεί επαρκής και ισορροπημένη πρόσληψη θρεπτικών συστατικών

Συμπερασματικά:

Η κύρια αρχή της διαχείρισης του ΣΕΕ είναι η εξατομίκευση και η σωστή αξιολόγηση. Σε καμία περίπτωση η διατροφική παρέμβαση δεν στηρίζεται στον δια βίου αποκλεισμό ολόκληρων ομάδων τροφίμων, ούτε στον αποκλεισμό από δραστηριότητες της καθημερινότητας. Με την σωστή  ενημέρωση και εκπαίδευση από έναν διαιτολόγο, μπορείτε να αντιμετωπίσετε το ΣΕΕ με μια βιώσιμη και  θρεπτική διατροφή.

Βιβλιογραφία

Camilleri M. Diagnosis and Treatment of Irritable Bowel Syndrome: A Review. JAMA. 2021 Mar 2;325(9):865-877. doi: 10.1001/jama.2020.22532. Erratum in: JAMA. 2021 Apr 20;325(15):1568. PMID: 33651094.

Ford AC, Sperber AD, Corsetti M, Camilleri M. Irritable bowel syndrome. Lancet. 2020 Nov 21;396(10263):1675-1688. doi: 10.1016/S0140-6736(20)31548-8. Epub 2020 Oct 10. PMID: 33049223.

Patel N, Shackelford KB. Irritable Bowel Syndrome. [Updated 2022 Oct 30]. In: StatPearls [Internet]. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing; 2023 Jan-. Available from: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK534810/

Patel N, Shackelford KB. Irritable Bowel Syndrome. 2022 Oct 30. In: StatPearls [Internet]. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing; 2023 Jan–. PMID: 30521231.

Mullin GE, Shepherd SJ, Chander Roland B, Ireton-Jones C, Matarese LE. Irritable bowel syndrome: contemporary nutrition management strategies. JPEN J Parenter Enteral Nutr. 2014 Sep;38(7):781-99. doi: 10.1177/0148607114545329. Epub 2014 Aug 1. PMID: 25085503.

Cozma-Petruţ A, Loghin F, Miere D, Dumitraşcu DL. Diet in irritable bowel syndrome: What to recommend, not what to forbid to patients! World J Gastroenterol. 2017 Jun 7;23(21):3771-3783. doi: 10.3748/wjg.v23.i21.3771. PMID: 28638217; PMCID: PMC5467063.

Hadjivasilis A, Tsioutis C, Michalinos A, Ntourakis D, Christodoulou DK, Agouridis AP. New insights into irritable bowel syndrome: from pathophysiology to treatment. Ann Gastroenterol. 2019 Nov-Dec;32(6):554-564. doi: 10.20524/aog.2019.0428. Epub 2019 Oct 22. PMID: 31700231; PMCID: PMC6826071.

Επιμέλεια Κειμένου:

Αντωνία Βασιλοπούλου, BSc

Διαιτολόγος-Διατροφολόγος

Απόφοιτη Χαροκοπείου Πανεπιστημίου Αθηνών

 

 

Categories Αθλητική Διατροφή

Η σημασία της μυϊκής μάζας στο δρομέα

  1. Μπορεί ένας δρομέας να συνδυάζει τρέξιμο και χτίσιμο μυϊκής μάζας;
    1. Γενικά, η προπόνηση καρδιοαναπνευστικής αντοχής επηρεάζει αρνητικά την ανάπτυξη της μυϊκής μάζας και της μυϊκής δύναμης. Παρόλα αυτά ένας δρομέας μπορεί να συνδυάσει τρέξιμο και χτίσιμο μυϊκής μάζας, εάν τροποποιήσει κατάλληλα το προπονητικό του πρόγραμμα αντικαθιστώντας κάποιες από τις δρομικές προπονήσεις με προπονήσεις αντιστάσεων, σε συνεννόηση με τον προπονητή του. Από μελέτες έχει φανεί ότι 4-5 αερόβιες προπονήσεις εβδομαδιαίως αναστέλλουν την υπερτροφία των μυών, ενώ αντίθετα 1 προπόνηση αντοχής την εβδομάδα, την ενισχύει.
    2. Σε διπλές προπονήσεις: Καλό θα είναι η προπόνηση αντοχής, ανεξάρτητα από την έντασή της, να γίνεται πριν από την προπόνηση δύναμης. Ιδανικά, απαιτούνται 3 ώρες μετά από την προπόνηση αντοχής, πριν αρχίσει η προπόνηση δύναμης.
  1. Πώς μπορεί να το υποστηρίξει διατροφικά; Υπάρχει κάτι που θα πρέπει να προσέχει πριν ή μετά την προπόνησή του;
    1. Ο θερμιδικός περιορισμός και το χαμηλό γλυκογόνο δεν βοηθούν στην αύξηση της μυϊκής μάζας, μέσω σηματοδοτικών μηχανισμών. Επομένως, ο δρομέας θα πρέπει να έχει θετικό ισοζύγιο ενέργειας, για να αυξήσει τη μυϊκή του μάζα. Συγκεκριμένα, πριν την προπόνηση αντοχής θα πρέπει να καταναλώσει ένα σνακ υψηλό σε υδατάνθρακες ώστε να έχει την απαραίτητη ενέργεια και να μην διασπάσει μυϊκό ιστό.
    2. Κατά τη διάρκεια της προπόνησης αντοχής: Εάν η προπόνηση είναι μεγάλη θα πρέπει να έχει μαζί του επιπλέον σνακ και να τα καταναλώνει ανά τακτά χρονικά διαστήματα μαζί με πρόσληψη υγρών ώστε να αποφύγει την αφυδάτωση.
    3. Μετά την προπόνηση αντοχής: θα πρέπει να καταναλώσει ένα σνακ με απλούς υδατάνθρακες και πρωτεΐνη για την καλύτερη αποκατάσταση καθώς και την απαραίτητη πρόσληψη νερού. Η αναπλήρωση υδατανθράκων μετά από την προπόνηση αντοχής είναι ιδιαίτερης σημασίας γιατί τα χαμηλά αποθέματα γλυκογόνου αναστέλλουν τη μυϊκή υπερτροφία.
    4. Αμέσως μετά την προπόνηση δύναμης: Πρέπει να καταναλώνονται τρόφιμα υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες (20γρ) ώστε να ευνοείται η αύξηση της μυϊκής μάζας.
    5. Σε διπλές προπονήσεις: Μετά την προπόνηση αντοχής ο δρομέας θα πρέπει να καταναλώνει τρόφιμα με υδατάνθρακες και μία ποσότητα πρωτεΐνης. Μετά από την προπόνηση δύναμης πρέπει να καταναλώνονται τρόφιμα υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες (20γρ), όπως αναφέρθηκε παραπάνω.

 

  1. Πότε ένας δρομέας «χρειάζεται» να στοχεύσει στην αύξηση της μυϊκής του μάζας;
    1. Ένας δρομέας χρειάζεται να αυξήσει τη μυϊκή του μάζα όταν το σωματικό του λίπος είναι πάνω από τα φυσιολογικά όρια. Δηλαδή:
Ηλικία Φυσιολογικά Ποσοστά Σωματικού Λίπους
Άνδρες Γυναίκες
20-39 8-20% 21-33%
40-59 11-22% 23-34%
60+ 13-25% 24-36%
Αθλητές 10-16% 16-21%

 

  1. Πώς θα επηρεάσει η αύξηση της μυϊκής μάζας έναν δρομέα:
    1. με χαμηλό βάρος και χαμηλό ποσοστό σωματικού λίπους;
      1. Θα υπάρξει πιθανή αύξηση του σωματικού βάρους με παράλληλη αύξηση της αντοχής στη δύναμη και την εκρηκτικότητα. Έχει φανεί ότι η προπόνηση δύναμης μετά από την προπόνηση αντοχής, προκαλεί ακόμα υψηλότερο ερέθισμα για αερόβιες προσαρμογές, επομένως θα βελτιωθεί και η καρδιοαναπνευστική αντοχή.
    2. με κανονικό βάρος και κανονικό ποσοστό σωματικού λίπους
      1. Θα βελτιωθεί η καρδιοαναπνευστική αντοχή ως αποτέλεσμα της προπόνησης δύναμης. Επίσης υπάρχει πιθανότητα να αυξηθεί το σωματικό βάρος και να μειωθεί το σωματικό λίπος- η μυϊκή μάζα είναι βαρύτερη από τη λιπώδη- με παράλληλη αύξηση της αντοχής στη δύναμη.
    3. με αυξημένο βάρος και αυξημένο ποσοστό σωματικού λίπους
      1. Θα μειωθεί το σωματικό βάρος καθώς και το λίπος με αποτέλεσμα μικρότερη επιβάρυνση στις αρθρώσεις. Παράλληλα θα υπάρξει αύξηση της καρδιοαναπνευστικής αντοχής καθώς και της αντοχής στη δύναμη.
    4. με κανονικό βάρος και αυξημένο ποσοστό λίπους.
      1. Θα μειωθεί το ποσοστό λίπους, ενώ παράλληλα θα αυξηθεί η καρδιοαναπνευστική αντοχή και η αντοχή στη δύναμη.
  1. Τι θα πρέπει να προσέξει ένας ασκούμενος/η με μεγάλη μυϊκή μάζα που θέλει να ξεκινήσει το τρέξιμο;
    1. Θα πρέπει να προσέξει την διατροφική του πρόσληψη τόσο πριν ή μετά τις προπονήσεις όσο και κατά τη διάρκεια αυτών ώστε να μην χάσει τη μυϊκή μάζα που έχει. Παράλληλα θα πρέπει να προσέξει την χρονική διάρκεια των προπονήσεων, τις εναλλαγές αυτών – δρομικές προπονήσεις και ενδυνάμωσης- καθώς και με ποια σειρά θα τις κάνει, όπως αναφέρθηκε παραπάνω. Ιδανικά οι δρομικές προπονήσεις πρέπει να προηγούνται των προπονήσεων ενδυνάμωσης σε μία χρονική απόσταση 3ων ωρών.
Categories ΑΡΘΡΑ, Διατροφή για παιδιά και εφήβους

Πανελλήνιες και διατροφή

Η απόδοση των μαθητών στις Πανελλήνιες εξετάσεις δεν εξαρτάται μόνο από το πόσο καλά  διαβασμένοι είναι. Εδώ και χρόνια, έχει αποδειχθεί το πόσο σημαντικό ρόλο έχει η διατροφή στη μνήμη, στη συγκέντρωση, στην ενέργεια και γενικά στη λειτουργία του νευρολογικού συστήματος. Οι μαθητές της 3ης λυκείου καλούνται να αντιμετωπίσουν μια πολύ στρεσογόνα δοκιμασία που θα καθορίσει τα επόμενα χρόνια της ζωής τους. Είναι αυτονόητη , λοιπόν, η  σημασία της σωστής διατροφικής καθοδήγησης, όχι μόνο κατά την περίοδο των εξετάσεων και του έτους προετοιμασίας γι’ αυτές, αλλά και γενικότερα κατά τη διάρκεια των μαθητικών χρόνων ενός παιδιού και εφήβου.

Ωστόσο λίγες χρήσιμες συμβουλές για τις επικείμενες Πανελλήνιες εξετάσεις θα βοηθήσουν τους μαθητές να αποδώσουν στο μέγιστο και να ξεκινήσουν τη διαδικασία με αυτοπεποίθηση και με σωματική και ψυχική δύναμη:

Έτσι, οι μαθητές θα πρέπει να φροντίζουν να:

  • Ξεκινούν την ημέρα των εξετάσεων, όπως και κάθε άλλη μέρα με ένα καλό πρωινό γεύμα. Το πρωινό θα τους βοηθήσει στη μνήμη, ενώ ταυτόχρονα μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης πιθανής ζαλάδας ή εξάντλησης και να μην μπορέσουν να αποδώσουν τα μέγιστα. Την ημέρα των εξετάσεων, σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει οι μαθητές να ξεκινήσουν τις εξετάσεις τους με άδειο στομάχι.

Μερικές επιλογές πρωινού είναι γιαούρτι με φρούτα και ξηρούς καρπούς, γάλα με βρόμη και μέλι, ψωμί ολικής άλεσης με τυρί και φυσικό χυμό, ομελέτα με λαχανικά, ακόμα και σπιτικό κέικ με ένα ποτήρι γάλα.

 

 

  • Μην παραλείπουν γεύματα. Ο εγκέφαλος χρειάζεται συνεχή ροή από “καύσιμα”, για να μπορέσει να λειτουργήσει σωστά. Τα καύσιμα αυτά προέρχονται από την τροφή αλλά και από αποθήκες ενέργειας του οργανισμού. Για να μπορεί ο οργανισμός να τροφοδοτεί τον εγκέφαλο, ο μαθητής θα πρέπει να τρώει ένα γεύμα ή σνακ κάθε 2-3 ώρες, κατά τη διάρκεια της ημέρας. Μοιράζοντας τα γεύματα μέσα στην ημέρα, πετυχαίνει κανείς καλύτερα να ελέγχει και το μέγεθός τους, αποφεύγοντας τα μεγάλα γεύματα, τα οποία συνήθως προκαλούν υπνηλία και μειώνουν τη συγκέντρωση και την ικανότητα απομνημόνευσης και σκέψης. Καλές επιλογές για σνακ είναι τα ωμά φρούτα, τα αποξηραμένα φρούτα χωρίς ζάχαρη, το γιαούρτι, οι ξηροί καρποί, το παστέλι και η μαύρη σοκολάτα.
    Η σοκολάτα είναι ένα τρόφιμο που λέγεται ότι μπορεί να βοηθήσει στη μνήμη και συστήνεται στους μαθητές, μιας και αυξάνει τα επίπεδα ενδορφινών, κάποιων ορμονών που φτιάχνουν τη διάθεση και ενισχύουν τις λειτουργίες του εγκεφάλου. Έτσι, μια μικρή ποσότητα σοκολάτας μπορεί να βοηθήσει στην απόδοση των μαθητών, αλλά πρέπει να προσέχετε γιατί αποτελεί πολύ θερμιδογόνο τρόφιμο.

 

 

  • Πίνουν αρκετά υγρά και κυρίως νερό κατά τη διάρκεια της ημέρας. Εκτός από το φαγητό, σημαντικό ρόλο στη λειτουργία του εγκεφάλου έχει και η κατανάλωση υγρών. Η ενυδάτωση είναι πολύ σημαντική. Οι μαθητές πρέπει να καταλάβουν πως δεν πρέπει να περιμένουν να διψάσουν, καθώς σε αυτή την περίπτωση έχουν ήδη αφυδατωθεί. Η αφυδάτωση δημιουργεί διαταραχές ηλεκτρολυτών και κατ’ επέκταση προβλήματα συγκέντρωσης. Γι’ αυτό το λόγο συστήνεται η πρόσληψη περίπου 2 λίτρων νερού καθ’ όλη τη διάρκεια της μέρας.

Ακόμα, υπάρχουν συγκεκριμένα τρόφιμα που έχει φανεί πως βοηθούν σε συγκεκριμένες λειτουργίες του οργανισμού.

  • Η βρώμη είναι ένα τρόφιμο που μπορεί να βοηθήσει στον περιορισμό του άγχους. Αυτό γιατί διατηρεί την γλυκόζη του αίματος σχετικά σταθερή, λόγω των σύνθετων υδατανθράκων, αλλά και επειδή μειώνει τα επίπεδα ορμονών του στρες στον εγκέφαλο. Εκτός αυτού, βοηθά στην απελευθέρωση σεροτονίνης που αυξάνει το αίσθημα της χαλάρωσης και της ηρεμίας.
  • Τα λιπαρά ψάρια όπως ο σολομός και ο τόνος είναι πλούσια σε ω-3 λιπαρά ψάρια. Αυτά τα λιπαρά οξέα κρατούν την κορτιζόλη, την ορμόνη του στρες, σε περιορισμένα επίπεδα και ρυθμίζουν τα επίπεδα αδρεναλίνης (λειτουργεί σαν την κορτιζόλη) . Τέτοια λιπαρά οξέα μπορούμε να βρούμε και στο λιναρόσπορο και στα καρύδια.
  • Οι φράουλες, τα μύρτιλα και τα μούρα είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά και σε βιταμίνη C, αλλά και σε φυτικές ίνες. Τα συστατικά συμβάλλουν στην καταπολέμηση του στρες. Η βιταμίνη C βοηθά την πίεση του αίματος καθώς και στη φυσιολογική διατήρηση των επίπεδων κορτιζόλης μετά από μια μη φυσιολογική τους αύξηση. Εκτός των παραπάνω, έχει φανεί σε διάφορες έρευνες ότι μπορεί να βελτιώνουν τη μνήμη, κάτι πολύ σημαντικό την περίοδο των εξετάσεων.
  • Τα αφεψήματα, και κυρίως το χαμομήλι, βοηθά στη χαλάρωση των μυών και την αντιμετώπιση του στρες, αλλά και τον περιορισμό της στομαχικής δυσφορίας που είναι ένα από τα συμπτώματα του στρες των μαθητών. Μπορεί, επίσης, να συμβάλλουν και στη βραχυπρόθεσμη συγκέντρωση. Αυτό ισχύει και για τον καφέ, όμως οι ποσότητες αυτού που μπορείτε να καταναλώνεται ημερησίως είναι συγκεκριμένες, καθώς η υπέρμετρη κατανάλωση θα έχει τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επιθυμείτε, δηλαδή ταχυκαρδία και αδυναμία συγκέντρωσης.

 

Καλό θα ήταν οι μαθητές να μην αλλάξουν εξολοκλήρου το πρόγραμμα διατροφής τους τις ημέρες των εξετάσεων, καθώς αυτό θα έβλαπτε την ψυχική τους ηρεμία και θα τους επιβάρυνε με έξτρα άγχος. Σίγουρα θα βοηθούσε πολύ να τηρηθούν οι παραπάνω οδηγίες διατροφής, χωρίς όμως να αποδιοργανώσουν και αποπροσανατολίσουν τελείως τα παιδιά. Η υιοθέτηση μικρών αλλά ουσιαστικών αλλαγών, μπορεί να αποβεί καθοριστική στην έκβαση αυτής της τόσο σημαντικής δοκιμασίας στην οποία υποβάλλονται κάθε χρόνια χιλιάδες μαθητές.

 

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!

Categories Αθλητική Διατροφή, ΑΡΘΡΑ

Τρόποι μαγειρέματος των τροφών

Εάν τρέχετε τακτικά και θέλετε να ακολουθείτε μια καλή διατροφή, θα γνωρίζετε τη σημασία της υγιεινής προετοιμασίας γευμάτων για τους δρομείς. Η σωστή διατροφή θα σας βοηθήσει να πετύχετε τους στόχους σας στο τρέξιμο. Εξάλλου, δεν θέλετε να αισθάνεστε πεινασμένοι στο τρέξιμό σας. Ομοίως, δεν θέλετε να νιώθετε συνεχώς κουρασμένοι επειδή δεν τρώτε τα σωστά τρόφιμα. Η προετοιμασία γευμάτων είναι ένας απλός και οικονομικός τρόπος για να διασφαλίσετε ότι λαμβάνετε όλα τα σωστά θρεπτικά συστατικά στη διατροφή σας.

Ένα τρόφιμο, προτού το καταναλώσουμε, μπορούμε να το διαχειριστούμε με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Δεν είναι όμως μόνο το τρόφιμο αυτό καθαυτό, αλλά και το πώς το προετοιμάζουμε και το μαγειρεύουμε οι αιτίες για να αυξήσουμε την πρόσληψη θρεπτικών ουσιών και να καλύψουμε τις ενεργειακές μας ανάγκες. Μέσω της μαγειρικής έχουμε πλήρη έλεγχο των τροφίμων που καταναλώνουμε. Η παραγωγική διαδικασία ενός γεύματος, μας δίνει τη δυνατότητα να φροντίσουμε για την αγορά ποιοτικών πρώτων υλών, να μαγειρέψουμε  τις πρώτες ύλες με ασφαλή και υγιεινό τρόπο και ταυτόχρονα να ικανοποιήσουμε τις γευστικές μας προτιμήσεις. Εκτός από όλα αυτά και εκτός από τη γεύση που δίνει στο φαγητό, το μαγείρεμα διευκολύνει την πέψη και σε κάποιες περιπτώσεις, αυξάνει την ικανότητα απορρόφησης των θρεπτικών συστατικών από το σώμα. Ωστόσο, οι μέθοδοι μαγειρέματος έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην ποιότητα των τροφίμων που καταναλώνουμε καθώς, η κάθε μέθοδος μαγειρέματος ξεχωριστά, έχει επίδραση στο περιεχόμενο διαφόρων θρεπτικών στοιχείων. Καθένας από αυτούς τους τρόπους μπορεί να επιδράσει στη διατροφική αξία του τροφίμου, είτε μειώνοντας την περιεκτικότητά του σε θρεπτικά συστατικά, είτε μειώνοντας ή αυξάνοντας την περιεκτικότητά του σε τοξίνες. Ποιες είναι, όμως,  οι διαφορές αυτών των μεθόδων; Ποια είναι τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του καθενός;

Μαγείρεμα με νερό (βράσιμο)

Το βράσιμο αποτελεί έναν υγιεινό τρόπο μαγειρέματος, καθώς δεν προϋποθέτει την προσθήκη λαδιού αλλά στον αντίποδα επιτρέπει την προσθήκη μπαχαρικών και μυρωδικών για γευστικούς και αρωματικούς λόγους. Κατά το βράσιμο λαχανικών και κρεάτων, υπάρχουν μεγάλες απώλειες βιταμινών. Τα λαχανικά αποτελούν μία βασική πηγή βιταμίνης C για τον οργανισμό, η οποία είναι υδατοδιαλυτή και θερμοευαίσθητη, έτσι κατά το βρασμό των λαχανικών ένα μεγάλο μέρος της απομακρύνεται από το τρόφιμο και μεταφέρεται στο νερό. Για αυτόν τον λόγο, μια χρήσιμη συμβουλή είναι να χρησιμοποιείται όσο το δυνατόν λιγότερο νερό. Ωστόσο, εάν το νερό μέσα στο οποίο έβρασαν τόσο τα λαχανικά όσο και το κρέας, επαναχρησιμοποιηθεί (όπως πχ συμβαίνει στις σούπες ή στις παρασκευές σάλτσας από το ζωμό κρέατος), οι απώλειες ελαχιστοποιούνται.

Αξίζει να σημειωθεί ότι όσον αφορά στο ψάρι, ο βρασμός φαίνεται ότι ωφελεί τη διατήρηση των Ω3 λιπαρών οξέων που περιέχει, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό συγκριτικά με το τηγάνισμα ή το ψήσιμο σε φούρνο μικροκυμάτων.

 Ψήσιμο σε σχάρα και γκριλ

Αποτελεί έναν από τους πιο δημοφιλείς τρόπους μαγειρέματος, εξαιτίας της έντονης γεύσης που δίνει στο φαγητό. Και εδώ, όμως, λόγω της απώλειας των υγρών από το κρέας, χάνεται ένα ποσοστό παραπάνω του 40% από τις βιταμίνες του συμπλέγματος B και των μετάλλων. Πέραν τούτου, υπάρχει ένας ακόμη παράγοντας ανησυχίας σχετικά με το ψήσιμο στο γκριλ. Πιο συγκεκριμένα, όταν το κρέας ψήνεται στην σχάρα και το λίπος στάζει πάνω σε μία καυτή επιφάνεια, σχηματίζονται πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες (PAHs), ουσίες πιθανόν καρκινογόνες. Οι ουσίες αυτές μπορούν να μειωθούν σε μεγάλο ποσοστό, αν αφαιρεθούν τα υγρά που στάζουν από το κρέας και ο καπνός με τον οποίο έρχεται σε επαφή, διατηρηθεί σε όσον το δυνατόν μικρότερα επίπεδα. Επομένως, είναι ιδιαίτερα σημαντικό το που θα τοποθετηθεί η σχάρα.

Φούρνος μικροκυμάτων

Το μαγείρεμα στον φούρνο μικροκυμάτων είναι μία εύκολη, βολική και ασφαλής μέθοδος μαγειρέματος. Ο σύντομος χρόνος και η μειωμένη έκθεση στις υψηλές θερμοκρασίες, διατηρούν τα θρεπτικά συστατικά των τροφίμων. Με το μαγείρεμα στα μικροκύματα οι απώλειες των βιταμινών κυμαίνονται περίπου στο 20-30%, απώλεια πολύ μικρότερη από αυτή που προκαλούν οι υπόλοιποι τρόποι μαγειρέματος. Όπως και με το βράσιμο, η προσθήκη λιπαρής ύλης δεν απαιτείται για τον συγκεκριμένο τρόπο μαγειρέματος. Επιπλέον, μαγειρεύοντας στα μικροκύματα μπορείτε να προσθέσετε φρέσκα ψιλοκομμένα μυρωδικά αντί για αλάτι ενώ το άρωμα μπορεί να αλλάξει με την προσθήκη λίγου χυμού λεμονιού.

Υπάρχει μία ένσταση για τον φούρνο μικροκυμάτων, σχετικά με την ασφάλεια τους και την επίδραση του στην υγεία. Οι φούρνοι μικροκυμάτων που κυκλοφορούν στο εμπόριο τηρούν όλες τις προδιαγραφές ασφαλείας και εφόσον δεν υπάρχει κάποια φθορά στην πόρτα τους είναι ασφαλείς. Μέχρι στιγμής δεν έχει αποδειχθεί ότι τα μικρής συχνότητας μικροκύματα είναι επιβλαβή για την υγεία.  Να μην ξεχνάμε, πως το μαγείρεμα στον φούρνο μικροκυμάτων αποτελεί μία γρήγορη μέθοδο αναφορικά με το ξεπάγωμα ή το ζέσταμα ήδη μαγειρεμένων φαγητών.

Μαγείρεμα σε χύτρα ταχύτητας

Η συγκεκριμένη μέθοδος μειώνει το χρόνο μαγειρέματος δραματικά, γεγονός το οποίο ενθαρρύνει τη συχνή κατανάλωση ευεργετικών φαγητών με χαμηλά λιπαρά (όπως είναι το ρύζι και οι πατάτες). Όπως και με το μαγείρεμα στον ατμό που θα αναφερθεί παρακάτω, έτσι και με τη χύτρα διατηρούνται τα περισσότερα θρεπτικά συστατικά επειδή το φαγητό δεν καλύπτεται πλήρως από το νερό, αλλά μαγειρεύεται στον ατμό υπό πίεση.

Μαγείρεμα στο φούρνο

Το μαγείρεμα στον φούρνο αποτελεί κι αυτό έναν εύκολο τρόπο μαγειρέματος, αλλά απαιτεί προθέρμανση του φούρνου για μείωση αυτού του χρόνου. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι η επίδραση του μαγειρέματος στον φούρνο για τις περισσότερες βιταμίνες είναι πολύ μικρή και οι απώλειες ελάχιστες. Εξαίρεση αποτελούν οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β του κρέατος, καθώς αυτό εκτίθεται σε υψηλές θερμοκρασίες για μεγάλο χρονικό διάστημα. Θα σας συμβουλεύαμε να καθαρίζετε το ορατό λίπος από το κρέας ή να αφαιρείτε την πέτσα από τα πουλερικά ενώ αξίζει να θυμάστε ότι τα φαγητά γίνονται πολύ νόστιμα και σε σχέση με το βράσιμο εξίσου θρεπτικά.

Σoτάρισμα και τηγάνισμα στο γουόκ

Τεχνικές αρκετά όμοιες μεταξύ τους, με τη διαφορά ότι στο τηγάνισμα στο γουόκ τα υλικά ανακατεύονται συνεχώς και ομοιόμορφα, οι θερμοκρασίες είναι υψηλότερες, και ο χρόνος μαγειρέματος συντομότερος. Και στις δύο μεθόδους, χρησιμοποιείται μικρή ποσότητα κάποιου ελαίου ή βουτύρου, το οποίο βοηθάει στην απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών και των αντιοξειδωτικών, ενώ παράλληλα το σύντομο μαγείρεμα χωρίς προσθήκη νερού, εμποδίζει από απώλειες των βιταμινών του συμπλέγματος Β.

Στον αντίποδα, η διαθεσιμότητας της βιταμίνη C, φαίνεται πως μειώνεται σημαντικά στα λαχανικά όταν αυτά μαγειρεύονται σε γουόκ.

Τηγάνισμα

Το τηγάνισμα είναι μία μέθοδος μαγειρέματος που γίνεται με τη χρήση μεγάλης ποσότητας λίπους, σε υψηλές θερμοκρασίες. Συχνά το τρόφιμο καλύπτεται με φρυγανιά ή πανάρεται με ψίχουλα ψωμιού. Είναι ένας δημοφιλής τρόπος μαγειρέματος καθώς η κρούστα που δημιουργείται, διασφαλίζει ότι το εσωτερικό του τροφίμου παραμένει ζουμερό και μαγειρεύεται ομοιόμορφα. Το τηγάνισμα διατηρεί τις βιταμίνες του συμπλέγματος B και C. Μπορεί, επίσης, να αυξάνει το περιεχόμενο των φυτικών ινών στις πατάτες, καθώς αλλάζει η μορφή του αμύλου που περιέχουν.

Τα Ω3 λιπαρά του ψαριού, που έχουν μεγάλα οφέλη για την υγεία, είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στο τηγάνι, καθώς καταστρέφονται στις υψηλές θερμοκρασίες. Το μειονέκτημα του τηγανίσματος είναι πως από τη θέρμανση του ελαίου σχηματίζονται αλδεΰδες, τοξικές ουσίες που σχετίζονται με την εμφάνιση ορισμένων τύπων καρκίνου και άλλων ασθενειών. Ο τύπος του λίπους, οι θερμοκρασίες και η διάρκεια του μαγειρέματος, επηρεάζει την ποσότητα των αλδεϋδών που παράγονται. Ακόμη, η χρήση του ίδιου λαδιού πάνω από μία φορά, αυξάνει το σχηματισμό τους. Ιδανικά, καλό θα ήταν να διασφαλίζεται ο μικρότερος δυνατός χρόνος μαγειρέματος και η χρήση ελαιολάδου για το τηγάνισμα.

Ατμός

Το μαγείρεμα στον ατμό αποτελεί μία από τις καλύτερες μεθόδους μαγειρέματος, προστατεύει τα θρεπτικά συστατικά, ακόμα και τις ευαίσθητες στη θέρμανση και το νερό υδατοδιαλυτές βιταμίνες. Είναι ένας γρήγορος και χρήσιμος τρόπος για να μαγειρευτούν κυρίως τα λαχανικά, τα φρούτα και τα ψάρια.

Αν και φαγητά μαγειρεμένα σε ατμό μπορεί να χάνουν σε γεύση, με την προσθήκη ενός ντρέσινγκ ή κάποιας σάλτσας, η γεύση ενισχύεται, και τα θρεπτικά συστατικά των τροφίμων παραμένουν σχετικά αναλλοίωτα. Η θερμοκρασία είναι αρκετή για να καταστραφούν τα μικρόβια και μερικές από τις τοξίνες τους, ενώ τα περισσότερα θρεπτικά συστατικά παραμένουν ανεπηρέαστα. Ακόμα και οι πιο ευπαθείς βιταμίνες επιβιώνουν όσο πιο πολύ γίνεται.

Όποιον τρόπο μαγειρέματος κι αν επιλέξετε, να θυμάστε ότι πρωτίστης σημασίας είναι να αποφεύγετε το πρόσθετο λίπος στο φαγητό, να μειώνετε τα κορεσμένα λιπαρά που υπάρχουν στα συστατικά όταν αυτό είναι δυνατό να συμβεί και να χρησιμοποιείτε τεχνικές που διατηρούν τις βιταμίνες και τα μέταλλα. Φυσικά, να βεβαιωθείτε ότι το φαγητό είναι νόστιμο και γευστικό διατηρώντας ή αυξάνοντας το άρωμα, το χρώμα και τη σύνθεσή του.

Μύθοι που αφορούν στη μαγειρική

Κατά καιρούς, ακούγονται διάφορες απόψεις σχετικά με τις μεθόδους μαγειρέματος και τη σύσταση των τροφίμων, ωστόσο, πολλές από αυτές είναι αναληθείς ή και ανακριβείς. Στη συνέχεια, παρατίθενται οι 5 επικρατέστεροι μύθοι αλλά και ο αντίλογος αυτών.

1ος μύθος: Η θερμική επεξεργασία ενός τροφίμου μειώνει τη θρεπτική αξία του

Η αλήθεια είναι ότι το μαγείρεμα ή το ξαναζέσταμα του φαγητού υποβαθμίζει την θρεπτική αξία των τροφών, γιατί καταστρέφονται ορισμένες βιταμίνες. Ωστόσο, η θέρμανση δεν αποτελεί το μοναδικό πρόβλημα. Όταν μαγειρεύετε τρόφιμα σε νερό ή σε άλλα υγρά, όπως αναφέρθηκε, μερικά από τα θρεπτικά συστατικά διαφεύγουν από το τρόφιμο και καταλήγουν στο ζωμό του φαγητού. Για αυτόν τον λόγο, καλό είναι να  ενσωματώνουμε τα υγρά του τροφίμου στο έτοιμο φαγητό, όπου αυτό είναι δυνατόν.

2ος μύθος: Τα περισσότερα θρεπτικά συστατικά των τροφών καταστρέφονται στο μαγείρεμα.

Ορισμένα θρεπτικά συστατικά επηρεάζονται περισσότερο από το μαγείρεμα, συγκριτικά με άλλα. Δηλαδή, διαφορετικές μέθοδοι μαγειρέματος επηρεάζουν με διαφορετικό τρόπο τα θρεπτικά συστατικά. Να θυμάστε ότι τα μέταλλα μπορούν να αντέξουν την θέρμανση. Στην πραγματικότητα, η ξηρή θέρμανση, όπως το ψήσιμο επηρεάζει ελάχιστα το περιεχόμενο σε μέταλλα του τροφίμου. Από την άλλη πλευρά, οι βιταμίνες, φαίνεται να τα πηγαίνουν καλύτερα με τις υγρές μεθόδους μαγειρέματος, όπως το βράσιμο, κυρίως γιατί ο χρόνος μαγειρέματος είναι μικρότερος.

3ος μύθος: Δεν υπάρχει τρόπος να γλιτώσουμε την απώλεια θρεπτικών συστατικών.

Όπως έχει ήδη αναφερθεί, όταν μαγειρεύετε τρόφιμα σε νερό και άλλα υγρά, οι βιταμίνες και τα μέταλλα διαφεύγουν στο υγρό που απομένει. Αν βρεθεί ένας τρόπος να ενσωματώσετε αυτό το υγρό στο γεύμα, θα έχετε σώσει πολλά από αυτά τα θρεπτικά συστατικά. Μια καλή επιλογή, για όταν χρησιμοποιείται ο ατμός ως μέθοδος μαγειρέματος είναι να βράσετε π.χ. τα λαχανικά, τοποθετώντας τα σε σχάρα, πάνω από το βρασμένο νερό. Με αυτό τον τρόπο, τα λαχανικά δεν έρχονται σε επαφή με το νερό με αποτέλεσμα οι περισσότερες βιταμίνες να παραμένουν στα λαχανικά.

4ος μύθος: Το μαγείρεμα στον φούρνο μικροκυμάτων καταστρέφει τις βιταμίνες ενός τροφίμου.

Η θερμική επεξεργασία των τροφίμων, με όποιο τρόπο και αν γίνεται αυτή, καταστρέφει τμήμα των υδατοδιαλυτών βιταμινών, των βιταμινών του συμπλέγματος Β και της βιταμίνης C. Με το ψήσιμο στα μικροκύματα, αντίθετα από αυτό που πιστεύουν πολλοί, οι τροφές διατηρούν το μεγαλύτερο μέρος των βιταμινών τους, λόγω του σύντομου χρονικού ψησίματος και λόγω του ότι χρησιμοποιείται λίγο ή καθόλου νερό στο μαγείρεμα.

5ος μύθος: Είναι καλύτερο να τηγανίζω με σπορέλαια.

Το ελαιόλαδο, επειδή αποτελεί πολύ καλή πηγή συνολικών αντιοξειδωτικών, όταν τηγανίζεται έχει μεγαλύτερη αντοχή στις υψηλές θερμοκρασίες παρόλο που μπορεί να προσδίδει πιο βαριά γεύση στο τρόφιμο. Με αυτόν τον τρόπο, όμως, περιορίζεται στο ελάχιστο η παραγωγή των «κακών» λιπαρών οξέων και ο σχηματισμός βλαβερών ενώσεων, γεγονός που συμβαίνει στα σπορέλαια.

Συμπερασματικά. ο τρόπος μαγειρέματος που επιλέγετε, μπορεί οπωσδήποτε να φτιάξει ή να χαλάσει ένα γεύμα προπόνησης γι’ αυτό ελπίζω οι πληροφορίες που παραθέτω να φανούν χρήσιμες και να αλλάξουν τη μαγειρική «φιλοσοφία» σας.

 

Categories Αθλητική Διατροφή

Οι Διατροφικοί εχθροί του δρομέα ή οι διατροφικές παγίδες του δρομέα

Το φαγητό είναι το «καύσιμο» προκειμένου να διατηρήσετε τις καθημερινές σας δραστηριότητες και την δύναμή σας κατά την διάρκεια των προπονήσεών σας. Σαν δρομείς, χρειάζεστε έναν σωστό συνδυασμό θρεπτικών συστατικών για να κρατήσετε το σώμα σας δυνατό και υγιές. Οι περισσότεροι από εσάς τρέχετε για διάφορους λόγους, όπως η απώλεια βάρους, η βελτίωση της φυσικής κατάστασης και γενικά ένας πιο υγιεινός τρόπος ζωής. Η επιθυμία για ανάπτυξη υγιεινών διατροφικών συνηθειών συχνά συμβαδίζει με αυτούς τους λόγους. Όμως, ενώ το να βγείτε από την πόρτα για να ξεκινήσετε το τρέξιμο μπορεί να είναι απλό, οι αντικρουόμενες πληροφορίες σχετικά με τη διατροφή μπορούν να κάνουν την υγιεινή διατροφή κάθε άλλο παρά απλή.

 

Ακόμη και έμπειροι δρομείς μπορεί να πέσουν σε μια  διατροφική παγίδα. Η υγιεινή διατροφή δεν χρειάζεται να είναι περίπλοκη γι’ αυτό είναι απαραίτητο να τονίσω τους σημαντικότερους διατροφικούς «εχθρούς» ή τις διατροφικές «παγίδες» προκειμένου να έχετε μια καλύτερη ενημέρωση  για το ποιες συνήθειες ή ακόμα και συγκεκριμένες τροφές θα ήταν καλό να αποφύγετε ώστε να υποστηρίξετε μα τον καλύτερο δυνατό τρόπο την προσπάθειά σας και να απολαμβάνετε το αποτέλεσμα αυτής.

 

1.Ένα από τα σημαντικότερα λάθη που από την εμπειρία μου έχω εντοπίσει ότι συχνά συμβαίνουν κυρίως σε αρχάριους δρομείς είναι ο περιορισμός της ενεργειακής πρόσληψης:

Το φαγητό προορίζεται για ευχαρίστηση και γι’ αυτό πρέπει να έχει καλή γεύση και να είναι θρεπτικό ώστε να τροφοδοτεί το σώμα σας. Ακόμα κι αν προσπαθείτε να χάσετε βάρος, μην περιορίζετε την πρόσληψη των θερμίδων γιατί το να τρώτε πολύ λίγο όχι μόνο δεν θα απολαμβάνετε το τρέξιμό σας, αλλά θα βλάψει επίσης βασικές σωματικές λειτουργίες όπως η γνωστική λειτουργία και η αναπνοή. Επιπλέον, ο υπερβολικός περιορισμός των θερμίδων σας μπορεί να διαταράξει τον μεταβολισμό σας και τις ορμόνες που ρυθμίζουν την πείνα (όπως τη γκρελίνη και τη λεπτίνη), με αποτέλεσμα το σώμα αρχίσει να προσπαθεί να διατηρήσει τα αποθέματα λίπους του, αντλώντας ενέργεια από τους μυς και τους αδύνατους ιστούς. Με αυτό το τρόπο κινδυνεύετε να  χάσετε τη μυϊκή σας μάζα που είναι απαραίτητη για να διατηρήσετε το σώμα σας δυνατό. Η μυϊκή μάζα ενισχύει τον μεταβολισμό σας, επομένως ο υπερβολικός περιορισμός της πρόσληψης θερμίδων σας θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά την απώλεια βάρους σας.

 

Πώς λοιπόν επιτυγχάνετε τη σωστή ισορροπία για να χάσετε βάρος με ασφάλεια; Πώς μπορείτε πραγματικά να ξέρετε πόσο να φάτε; Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι οι θερμίδες δεν είναι ο εχθρός. Είναι απλώς μια μονάδα ενέργειας – ενέργεια που χρειάζεται κάθε κύτταρο στο σώμα σας για να λειτουργεί σωστά. (κυρίως, οι θερμίδες δεν αποτελούν μέτρηση της αυτοεκτίμησής σας.)

Εάν προσπαθείτε να χάσετε βάρος, πρέπει απλώς να κάψετε περισσότερες θερμίδες από όσες καταναλώνετε. Ο υπολογισμός του Βασικού Μεταβολικού Ρυθμού σας (η ποσότητα ενέργειας που καίει το σώμα σας σε κατάσταση ηρεμίας) και η χρήση μετρητή θερμίδων μπορεί να σας βοηθήσει.

 

  1. Επιπλέον πολλοί δρομείς έχετε την άποψη ότι αφού τρέχετε μεγάλες αποστάσεις δεν χρειάζεται να παρακολουθήσετε πολύ προσεκτικά τι τρώτε. Πιστεύετε ότι η κατανάλωση των κακών επιλογών μπορεί να ισορροπηθεί από την παραγωγή ενέργειας κατά την άσκηση μέσω των αυξημένων καύσεων. Έτσι, συνηθίζετε να καταναλώνετε μεγάλες ποσότητες ζάχαρης είτε μέσω γλυκισμάτων είτε μέσω ροφημάτων.

Το στιγμιαίο «ανέβασμα» που έχετε με τη ζάχαρη είναι ένας από τους λόγους που απευθύνεστε σε αυτή εκτός του ότι σας ικανοποιεί γευστικά.

Η ζάχαρη είναι ένας υδατάνθρακας που βρίσκεται εκ φύσεως σε διάφορα τρόφιμα, από τη λακτόζη στο γάλα, μέχρι τη φρουκτόζη στα φρούτα και το μέλι. Στην πραγματικότητα, χρειάζεστε λίγη ζάχαρη στην διατροφή σας για να τροφοδοτήσετε με ενέργεια τους μύες  και να κρατήσετε το μυαλό σας σε εγρήγορση. Το πρόβλημα είναι ότι πολλά επεξεργασμένα τρόφιμα έχουν πρόσθετη ζάχαρη, που παρέχει ενέργεια υπό τη μορφή θερμίδων και πολύ λίγα από τα υπόλοιπα θρεπτικά συστατικά. Αυτό σημαίνει ότι το σώμα σας θα αντλήσει θρεπτικά συστατικά από την υπόλοιπη διατροφή σας για τις λειτουργίες του και αυτό μπορεί να επηρεάσει την υγεία, συμπεριλαμβανομένου του ανοσοποιητικού συστήματος, αφήνοντάς σας πιο ευάλωτους σε κρυολογήματα και μικρόβια. Η υψηλή πρόσληψη ζάχαρης προκαλεί ραγδαία αύξηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα μας, δίνοντάς την αίσθηση της ευθυμίας ακολουθούμενη από την ξαφνική πτώση της διάθεσής η οποία θα προκαλέσει αισθήματα κούρασης, ευερεθιστότητας και λαχτάρας για πιο γλυκές τροφές, ενώ θα επηρεάσει σημαντικά την απόδοσή σας. Είναι ένας φαύλος κύκλος που μπορεί να συμβάλλει στην αύξηση του βάρους και της συσσώρευση λίπους, καθώς και να επηρεάσει δείκτες υγείας.

Οι νέες συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (WHO) λένε ότι μόνο το 5% της ημερήσιας πρόσληψης των θερμίδων σας θα πρέπει να αποτελείται από πρόσθετα ή «ελεύθερα» σάκχαρα. Αυτό ισοδυναμεί με περίπου 5-6 κουταλάκια του γλυκού (25 γρμ) για τις γυναίκες και 7-8 κουταλάκια (35 γρμ) για τους άντρες.
Κάνοντας μερικές προσαρμογές στην διατροφή σας μπορείτε να μειώσετε την άσκοπη κατανάλωση ζάχαρης, ενώ μην ξεχνάτε οτι οι επιπλέον ενεργειακές ανάγκες λόγω άσκησης δεν είναι τόσο μεγαλύτερες, ώστε να θεωρείτε ότι μπορείτε να έχετε σε κάθε γεύμα επιπλέον ποσότητα ζάχαρης.

 

  1. Επιπλέον είναι πολύ δημοφιλές στη δρομική κοινότητα ότι :
    «Μια μπύρα μετά τον μαραθώνιο που κερδίζεται με κόπο είναι δικαίωμα κάθε δρομέα, αλλά το αλκοόλ πρέπει να το πίνει με μέτρο για πολλούς λόγους»

Οι οδηγίες για την κατανάλωση αλκοόλ σε σχέση με τη γενική υγεία διαφέρουν από χώρα σε χώρα, αλλά όσον αφορά το ποτό όταν προπονείστε, είναι προσωπική επιλογή. Όπως τα περισσότερα πράγματα στη ζωή, όλα με μέτρο είναι πιθανώς καλά. Πράγματι, υπάρχουν αυξημένες ενδείξεις ότι οι μέτριες ποσότητες αλκοόλ μπορεί να έχουν θετικό όφελος για την υγεία, όπως η πρόληψη των καρδιακών παθήσεων, της οστεοπόρωσης και η μείωση του κινδύνου της νόσου του Αλτσχάιμερ.

Αλλά αν αποφασίσετε να πιείτε μερικά ποτά, τι θα συμβεί και πόσο θα επηρεάσει την απόδοσή σας; Ας ξεκαθαρίσουμε ότι όταν μιλάμε για ένα ποτό τι σημαίνει αυτό; Λοιπόν, ένα ποτό κατηγοριοποιείται ευρέως ως 350 ml μπύρας, 150 ml κρασιού και 45 ml οινοπνευματωδών ποτών.

Ένα από τα μεγαλύτερα μειονεκτήματα του αλκοόλ για τους δρομείς είναι οι διουρητικές του ιδιότητες. Αυτό σημαίνει ότι το αλκοόλ οδηγεί σε αφυδάτωση, η οποία με τη σειρά της προκαλεί μυϊκές κράμπες και μυϊκή κόπωση. Εάν τρέχετε σε ζεστό ή κρύο περιβάλλον οποιαδήποτε κατανάλωση αλκοόλ θα διαταράξει τη θερμορύθμισή σας. Παράλληλα, η μεγαλύτερη κατανάλωση αλκοόλ σχετίζεται με διαταραχή στην ποιότητα ύπνου, στην μείωση της αποκατάστασης μετά από έντονη προπόνηση, στην αύξηση του καρδιακού ρυθμού, ενώ ταυτόχρονα παρέχει «κενές θερμίδες».

Έτσι λοιπόν σαφώς και δεν υπάρχει κάποια σοβαρή αντένδειξη για την περιστασιακή κατανάλωση ποτού, το αλκοόλ δεν μπορεί να θεωρηθεί «καύσιμο υψηλής απόδοσης».

 

4.Τέλος, το λίπος είναι ένα παρεξηγημένο μακροθρεπτικό συστατικό. Αυτό συμβαίνει γιατί υπάρχουν πολλές παρανοήσεις σχετικά με τη κατανάλωση λίπους που πλεονάζουν στο διαδίκτυο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ο λόγος που το λίπος έχει κακή φήμη είναι επειδή υπάρχουν επιβλαβή λίπη: κορεσμένα και τρανς. Υπάρχουν όμως και χρήσιμα λίπη: πολυακόρεστα και μονοακόρεστα.

 

Τα κορεσμένα λιπαρά βρίσκονται κυρίως σε ζωικές τροφές, όπως το κόκκινο κρέας, τα πουλερικά, το πλήρες γάλα, το τυρί, το βούτυρο, ακόμη και το λάδι καρύδας. Τα ακόρεστα λιπαρά, από την άλλη πλευρά, προέρχονται από λιπαρά ψάρια και φυτικές τροφές, όπως ξηρούς καρπούς, σπόρους, αβοκάντο και τα περισσότερα έλαια.

 

Τα λιπαρά συμβάλλουν στην αύξηση της διάρκειας της άσκησης και αποτελούν τη σημαντικότερη αποθηκευτική μορφή ενέργειας, ενώ χρησιμοποιούνται κυρίως κατά τη διάρκεια ήπιας έντασης φυσική δραστηριότητα και όταν άλλες πηγές ενέργειας δεν είναι διαθέσιμες. Τα λίπη δεν πρέπει να προσλαμβάνονται σε ποσοστό παραπάνω από το 30- 35% των συνολικών θερμίδων πρόσληψης.

 

Όσον αφορά στους δρομείς, η κατανάλωση υπερβολικού λίπους και ειδικά κορεσμένου σε λάθος ώρες μπορεί να είναι ένας εφιάλτης για το γαστρεντερικό (GI) σύστημα. Η κατανάλωση υγιεινών λιπαρών κατά τη διάρκεια της ημέρας για να αποκομίσετε τα πολλά οφέλη για την υγεία—όπως η μείωση της φλεγμονής και του μυϊκού πόνου, η διατήρηση της αρτηριακής πίεσης υπό έλεγχο και η αύξηση της πρόσληψης οξυγόνου— ενθαρρύνεται, αλλά οι οδηγίες αναφέρουν να περιορίζεται η κατανάλωση λίπους στο ελάχιστο περίπου μία ώρα πριν από την προπόνηση . Το λίπος έχει περισσότερες θερμίδες ανά γραμμάριο από τους υδατάνθρακες και τις πρωτεΐνες (9 θερμίδες ανά γραμμάριο, σε σύγκριση με 4 θερμίδες ανά γραμμάριο), που σημαίνει ότι χρειάζεται περισσότερος χρόνος για την πέψη. Οποιοδήποτε λίπος έχει μείνει στο στομάχι κατά τη διάρκεια ενός τρεξίματος μπορεί να προκαλέσει διαταραχές του γαστρεντερικού συστήματος.

 

Το φαγητό που καταναλώνετε πρέπει να λειτουργεί ως καύσιμο για να υποστηρίξει τους στόχους σας για τρέξιμο Οι δρομείς και οι άνθρωποι που ασχολούνται με επίπονες σωματικές προσπάθειες πρέπει να είναι πιο προσεκτικοί σχετικά με το τι καταναλώνουν και συγκεκριμένα τι πρέπει να αποφεύγουν.

Έτσι, η κατανάλωση του σωστού είδους και της σωστής ποσότητας τροφής όχι μόνο θα ενισχύσει τα επίπεδα απόδοσής σας αλλά θα εξοπλίσει επίσης το σώμα σας να καταπολεμά καλύτερα τους τραυματισμούς. Επομένως, την επόμενη φορά που θα πάτε για ψώνια  να είστε προσεκτικοί με τα είδη που θα επιλέξετε.

 

Categories Αθλητική Διατροφή

Ανοσοποιητικό & Δρομείς

Το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού μας καλείται συνεχώς να είναι ενισχυμένο και θωρακισμένο, έτσι ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει τις διάφορες λοιμώξεις και ιώσεις, που παραμονεύουν ιδιαίτερα κατά τους χειμερινούς μήνες. Σε αυτό τον αγώνα πρόληψης σύμμαχος του οργανισμού μας είναι η διατροφή.

Ως θεμελιώδη βάση για την ενδυνάμωση του οργανισμού αποδεικνύεται η πρόσληψη επαρκών θερμίδων, που προέρχονται από υγιεινές τροφές. Αδιαμφισβήτητα, σε καταστάσεις που καλούμαστε να θωρακίσουμε τον οργανισμό μας έναντι ιώσεων και κρυολογημάτων, είναι απαγορευτικό να ακολουθούμε στερητικές δίαιτες και υποθερμιδικές διατροφές με λιγότερες από 1000-1200 (για τις γυναίκες) και 1500 -1800 (για τους άνδρες) θερμίδες.

Ταυτόχρονα, στην διαδικασία ενίσχυσης του αμυντικού μηχανισμού του οργανισμού δρουν συνεργιστικά οι βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία. Μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι βιταμίνες A, C και Ε, οι οποίες είναι γνωστές για τις ισχυρές αντιοξειδωτικές τους ιδιότητες , οι οποίες τις καθιστούν συμμάχους έναντι ιώσεων και λοιμώξεων, μιας και προστατεύουν τον οργανισμό από το οξειδωτικό στρες.

Αναλυτικότερα, η βιταμίνη C είναι ένα από τα πιο γνωστά θρεπτικά συστατικά που ενισχύει την υγεία του ανοσοποιητικού. Αυτή η υδατοδιαλυτή βιταμίνη υποστηρίζει τη λειτουργία πολλών τύπων λευκών αιμοσφαιρίων τα οποία συμβάλλουν στην απελευθέρωση αντισωμάτων και στην εξάλειψη λοιμώξεων. Η ίδια απαντάται σε μεγάλη ποσότητα στα εσπεριδοειδή, τη ντομάτα, το ακτινίδιο, τις χρωματιστές πιπεριές, το μπρόκολο, τα μούρα, το λάχανο, τις φράουλες και τα φραγκοστάφυλα. Παράλληλα, η  λιποδιαλυτή βιταμίνη Ε προστατεύει τα ευάλωτα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα από την καταστροφή τους από τις ελεύθερες ρίζες. Τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, ιδίως τα ω-3 λιπαρά οξέα, μπορούν να βοηθήσουν στη ρύθμιση της λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος. Η παραπάνω απαντάται στα φυτικά έλαια, τα θαλασσινά, τους ξηρούς καρπούς, τους σπόρους, τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά και τα δημητριακά. Τέλος, η βιταμίνη Α εμφανίζεται με τη μορφή του β-καροτενίου, που είναι πρόδρομη μορφή της βιταμίνης Α και εμπεριέχεται στα φρούτα και λαχανικά με κίτρινο ή πορτοκαλί χρώμα ή στα πράσινα φυλλώδη λαχανικά όπως η πιπεριά, τα καρότα, η ντομάτα, το σπανάκι και το μπρόκολο.

Αδιαμφισβήτητα, κρίνεται απαραίτητη η ενθάρρυνση των ανθρώπων να καταναλώνουν μια ποικιλία υγιεινών τροφίμων, για να διασφαλιστεί ότι πληρούν όλες τις διατροφικές τους ανάγκες. Ωστόσο, ανάμεσα σε αυτή την ποικιλία υπάρχουν τρόφιμα, τα οποία παρουσιάζονται ως σύμμαχοι στη θωράκιση του οργανισμού μας. Τέτοια τρόφιμα θα έπρεπε να έχουν θέση στο διαιτολόγιο μας και να ενισχύουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Άξια αναφοράς αποδεικνύονται:

  • το γιαούρτι, το κεφίρ, το ψωμί με προζύμι, τα οποία περιλαμβάνουν προβιοτικά ένζυμα για την ενίσχυση του γαστρεντερικού συστήματος (πιο υγιής ανοσοαπόκριση),
  • τα σπαράγγια, το σιτάρι, το μέλι, η σίκαλη, το κριθάρι, τα οποία περιλαμβάνουν πρεβιοτικά ένζυμα για την ενίσχυση του γαστρεντερικού συστήματος,
  • το σκόρδο, το οποίο περιέχει αλισίνη, μία ουσία με αντιφλεγμονώδη δράση,
  • τα ψάρια, τα οποία είναι πλούσια σε ω-3 λιπαρά οξέα, που με την σειρά τους εμφανίζουν ανοσοδιεγερτική δράση,
  • το κρέας, τα πουλερικά, οι ξηροί καρποί, οι σπόροι και τα φασόλια, που περιέχουν ψευδάργυρο για την παραγωγή αντισωμάτων στον οργανισμό,
  • το κρέας, τα φασόλια, τα αυγά, η σόγια, που περιέχουν αμινοξέα, τα δομικά στοιχεία της πρωτείνης, τα οποία χρησιμοποιεί το σώμα για να δημιουργήσει ανοσοκύτταρα και να τα βοηθήσει να λειτουργήσουν. Ιδιαίτερη προσοχή σε ορισμένους που μπορούν εύκολα να εμφανίσουν έλλειμμα πρωτείνης κατά την προπόνηση. Γι’ αυτό σε αθλητές αντοχής προτείνεται μεγαλύτερη ποσότητα πρωτείνης της τάξεως του 1.2-1.4gr/kg σωματικού βάρους / ημέρα.
  • το τσάι, πλούσιο σε κατεχίνες, οι οποίες είναι γνωστές για την αντιοξειδωτική και αντιβακτηριακή τους δράση,
  • τα βότανα, ιδίως η Echinacea, που περιέχει την εχινακίνη, μία άκρως δραστική ουσία. Η τελευταία έχει βρεθεί ιδιαίτερα αποτελεσματική σε στρεπτοκοκκικές και σταφυλοκοκκικές λοιμώξεις.

Η κατανάλωση υγρών και κατ’επέκταση οι σούπες συνδράμουν στην ενίσχυση του αμυντικού μας συστήματος, μιας και συμβάλλλουν στην ενυδάτωση του οργανισμού, βοηθώντας έτσι στην καλύτερη λειτουργία του. Η πρόσληψη υγρών αποδεικνύεται εξίσου σημαντική και ειδικά σε  νοσηρές καταστάσεις, ιδίως σε περιπτώσεις πυρετού, που καλείται ο οργανισμός να διατηρήσει την ισορροπία των υγρών του σώματος σταθερή.

Πέραν όμως των τροφίμων και των θρεπτικών συστατικών, που θα πρέπει να συμπεριλαμβάνονται στη διατροφή μας για την πρόληψη από ιούς και λοιμώξεις, υπάρχουν και αυτά που θα πρέπει να αποφεύγονται. Στην κορυφή της λίστας αυτής εμφανίζεται το αλκοόλ, το οποίο σε μεγάλες ποσότητες είναι εφικτό να αποδυναμώσει το ανοσοποιητικό σύστημα και να μειώσει την απορρόφηση σημαντικών θρεπτικών συστατικών, απαραίτητων για την αντιμετώπιση του κρυολογήματος.

Ποικίλες μελέτες έχουν συνδέσει την παχυσαρκία με μειωμένη παραγωγή αντισωμάτων και μειωμένη αντίσταση στα κρυολογήματα. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι πρέπει να υποβάλλουμε τον οργανισμό μας σε εξαντλητικές δίαιτες, που από την μία θα εξασθενήσουν τον οργανισμό μας και από την άλλη θα μας κάνουν πιο ευάλωτους στην εμφάνιση οποιασδήποτε ίωσης.

Σε επίπεδο φυσικής δραστηριότητας, προκειμένου να επιτευχθεί η βέλτιστη λειτουργία του αμυντικού συστήματος, είναι απαραίτητο να προσδιορίζονται σωστά οι όγκοι προπόνησης, καθώς και οι περίοδοι αποκατάστασης, με γνώμονα την ηλικία, το φύλο και την φυσική κατάσταση του ασκούμενου. Αναλυτικότερα, με την πάροδο του χρόνου, καθώς δηλαδή αυξάνεται η ηλικία, μειώνεται η ανοσοποίηση και οι αντιδράσεις του οργανισμού σε τυχόν εισβολή παθογόνων οργανισμών. Ταυτόχρονα, έχει φανεί ότι όσο πιο γυμνασμένος έιναι ο ασκούμενος ή ο αθλητής, τόσο περισσότερο προστατεύεται ο ενδογενής αμυντικός μηχανισμός, μέσω προσαρμογών.

Έρευνες δείχνουν ότι ακόμη και τα χαμηλά επίπεδα σωματικής δραστηριότητας μπορεί να μειώσουν τον κίνδυνο βακτηριακών λοιμώξεν κατά 10%, σε σύγκριση με τον καθιστικό τρόπο ζωής. Οι προπονήσεις μέτριας έντασης τείνουν να ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Ωστόσο, από την άλλη πλευρά η συχνά επαναλαμβανόμενη έντονη άσκηση μπορεί να επηρεάσει το ανοσοποιητικό σύστημα, εξασθενώντας το, μιας και προάγει τις φλεγμονώδεις αντιδράσεις του οργανισμού, αυξάνοντας τη παραγωγή ελεύθερων ριζών και το οξειδωτικό στρες.

Πολλοί μαραθωνοδρόμοι  αναφέρουν, για παράδειγμα, ότι παρουσιάζουν συμπτώματα λοιμώξεων του ανώτερου αναπνευστικού την πρώτη εβδομάδα περίπου, μετά την ολοκλήρωση του αγώνα.

Ακολουθούν μερικές διατροφικές στρατηγικές για να παραμείνετε υγιείς εν μέσω  προπόνησης μαραθωνίου:

  1. Καταναλώστε όλες τις ομάδες τροφίμων

Η πρωταρχική διατροφική στρατηγική θα πρέπει να είναι η λήψη τροφών από κάθε μεγάλη ομάδα τροφίμων: φρούτα, λαχανικά, δημητριακά, πρωτείνες και γαλακτοκομικά. Προσπαθήστε να καλύπτετε όλες τις ομάδες τροφίμων σε κάθε γεύμα.

 

  1. «Φάτε το ουράνιο τόξο»

Η έκφραση αυτή των ειδικών στη διατροφή αποτελεί έναν πολύ καλό τρόπο για να διασφαλιστεί η λήψη μιας ποικιλίας θρεπτικών συστατικών από τη διατροφή. Τα φρούτα και τα λαχανικά με ζωηρά χρώματα περιέχουν φυτοχημικά στοιχεία, τα οποία ευθύνονται όχι μόνο για την απόχρωση τους, αλλά και για τη γεύση, το άρωμα και τα αναρίθμητα ευεργετικά οφέλη τους. Ενδεικτικά:

  • Κόκκινο χρώμα = λυκοπένιο (πχ. φράουλες, σμέουρα, cranberries, τομάτες, κόκκινες πιπεριές)
  • Κίτρινο και πορτοκαλί χρώμα = κρυπτοξανθίνη (πχ. καρότα, γλυκοπατάτες, κίτρινες πιπεριές, μπανάνες, ανανάς)
  • Πράσινο χρώμα = σουλφαραφάνη, ινδόλες (πχ. σπανάκι, αβοκάντο, μπρόκολο, ακτινίδιο, αγκινάρες)
  • Μπλε και μωβ χρώμα = ανθοκυανίνες, ρεσβερατρόλη (πχ. μύρτιλα, βατόμουρα, σταφύλια, βανίλιες, σταφίδες, μελιτζάνες, δαμάσκηνα, μωβ λάχανο)
  • Λευκό και καφέ χρώμα = αλικίνη (πχ. κρεμμύδια, σκόρδο, κουνουπίδι, μανιτάρια)

 

  1. Κάντε αποκατάσταση με ένα Smoothie

Μετά την άσκηση ιδιαίτερα πολύτιμο για την αποκατάσταση θεωρείται η κατανάλωση ενός smoothie. Η ανάμειξη ενός γαλακτοκομικού ζωικής ή φυτικής προέλευσης με τα αγαπημένα σας φρούτα και λαχανικά αποτελεί έναν γρήγορο και εύκολο τρόπο για να προσλάβετε πολλές πρωτείνες και άλλα θρεπτικά συστατικά, που είναι απαραίτητα για την ανοσία. Για περισσότερα οφέλη στην υγεία του ανοσοποιητικού μπορείτε, ακόμη, να προσθέσετε ένα προβιοτικό.

Ιδανικά εάν καταναλώνει κάποιος 5-6 μερίδες φρούτων και λαχανικών καθημερινά, χρησιμοποιεί συχνά σκόρδο στο μαγείρεμα και διατηρεί ένα ιδανικό βάρος έχει πολλές πιθανότητες να αποφύγει όλες αυτές τις ενοχλητικές παρενέργειες του κρυολογήματος. Ενώ, η σωστή πρόσληψη υγρών, συμβάλλει στη σωστή μεταφορά των θρεπτικών συστατικών, ώστε το σώμα να μπορεί να αγωνιστεί κατά του κρυολογήματος και της γρίπης.Τελος, η σωστή ασκηση και η εξατομικευμένη προπονητική διαδικασία, συμβάλουν στην επιπρόσθετη θωράκιση των αμυντικών μηχανισμών του οργανισμού.